18 ธันวาคม 2544 14:09 น.
Zagaie
ฉันเปิดซีดีแผ่นเก่า
เพลงแรกเป็นเพลงที่เราชื่นชอบ
หน้าปกสีขาว มีท้องฟ้าในวันหนาวอยู่ในกรอบ
เครื่องเล่นแผ่นไปรอบๆ มีเธอเป็นภาพประกอบในใจ
และเมื่อเพลงจบลง
ฉันยังคงอยากย้อนมาฟังใหม่
ฟั้งย้อนไปมาซ้ำๆ เหมือนย้ำเตือนบางอย่างข้างใน
สิ่งรอบกายไม่เคลื่อนไหว ฉันย้อนเพลงมาฟังไปเพียงลำพัง
18 ธันวาคม 2544 12:43 น.
Zagaie
ที่จริงแล้วฉันเป็นคนไม่ซึ้งเท่าไหร่
ไม่เคยบอกรักตรงๆกับใครเลยสักครั้ง
ชีวิตที่วุ่นวาย แม้จะรู้สึกพิเศษมากมายจริงจัง
แต่คำถามทีได้ฟัง ก็ยังขัดเขินจะตอบไป
ตอบจากความรู้สึกของเธอดีกว่า
ช่วงเวลาที่ผ่านมาเธอรู้สึกใช่ใหม
ว่าความรู้สึกข้างในนั้น มันบอกกับเธอว่าอะไร
นั่นคือคำตอบที่ฉันคิดไว้ อยากให้เธอเข้าใจแบบไม่ต้องเอ่ยออกมา
16 ธันวาคม 2544 00:14 น.
Zagaie
ฝนรินลมแรงแสงสลัว
อากาศมืดมัวข้างนอกนั่น
ฉันปิดประตูไม่รับรู้สิ่งใดๆทั้งนั้น
ปล่อยให้สายลมดุดันต่อไป
เมื่อเมฆเปิดม่านแสงทอดทอมา
เมื่อลมฟ้าพัดพอแผ่วไหว
มีนกน้อยส่งเสียงปลุกค่อยๆอยู่ไม่ไกล
ถึงเวลาเปิดประตูใจ มารับสิ่งใหม่ๆในวันนี้
สัมผัสแสงแดดอุ่น
ไอดินส่งกลิ่นกรุ่น ละไมละมุน ไปทุกที่
ฉันเปิดประตู มองดูสิ่งสวยงามที่มี
ปล่อยให้บรรยากาศดี ๆ เป็นไปแบบนี้นานๆ
15 ธันวาคม 2544 23:31 น.
Zagaie
ฉันมีเมลของเธอ
ในมอนิเตอร์ตัวเดิมที่พอใช้การได้
ส่งผ่านข้อมูลมีความห่วงใยมากมาย
ความเดียวดายคลี่คลายเมื่ออ่านมัน
แล้วส่งความคิดถึงผ่านปลายนิ้ว
ให้คีย์บอร์ดหอบหิ้วให้คนในฝัน
บอกเรื่องราวเมื่อเราต้องห่างกัน
และต่อเติมความผูกพัน ให้มั่นคง
10 ธันวาคม 2544 22:04 น.
Zagaie
ได้ข่าวคราวของคนรู้จัก
ซึ่งเคยสำคัญนัก สำคัญหนา
คว ามรู้สึกเก่าๆ ยังแฝงเงา กับข่าวคราวที่ฟังมา
แต่สำนึกก็ย้ำเตือนว่า แค่รู้จักกัน
น่านเท่าไหร่แล้วนี่
ที่ความรู้สึกดีๆหายไปจากใจฉัน
ที่ๆฉันอยู่ มีคนรู้จักทักทายทุกวัน
แต่ยังไม่กล้าถักทอความผูกพัน เกินคำว่ารู้จักกัน อีกต่อไป
หน้าส่วนตัว
630
