30 กรกฎาคม 2547 09:56 น.
zilver
เมื่อโมเลกุลแห่งความคึดถึง...
สัมผัสกับอะตอมของห้วงคำนึง..ที่อ่อนไหว
ทำปฏิกิริยากับสารเชิงซ้อนบนห้วง..ของหัวใจ
คะตะลิตส์คือความชิดใกล้..เพิ่มความรู้สึกในใจ
............ให้เปลี่ยนแปลง.........
เกิดเป็นสารเชิงซ้อนโมเลกุลรัก
มีหน้าที่หลักคือ.......คอยเติมความห่วงหา
ตั้งแต่เริ่มต้นจนถึง.........สิ้นสุดปฏิกิริยา
จนกว่าวันเวลาของความห่วงหา...จะหมดไป
เอนไซม์ที่คอยขวางกั้น
ปฏิกิริยาความรักความผูกพัน..ให้เอนไหว
เอนไซม์แห่งการลาจากที่จะคอยพรากให้จากไกล
ทำให้โมเลกุลที่เกิดใหม่บนห้วงของใจ..ไม่เติบโต
ยับยั้งการทำงานของเอนไซม์...
ด้วยไอโซโทปของความรักมากมาย..ในใจนี้
ยังมั่นคงเสมอ...เพราะรู้ว่าเธอเป็นคนดี
ปฏิกิริยาความรักทีมี...เกิดขึ้นทุกวินาที
.......และจะดำเนินต่อไป...............
19 กรกฎาคม 2547 10:13 น.
zilver
ด้วยเหตุและผลที่มากมายนัก..
ที่ใจไม่อยากทำความรู้จักกับสิ่งมากมายเหล่านั้น
เหตุผลที่บางครั้งดูเหมือนกับว่ายังไม่รู้จักมัน
เหตุผลที่บางครั้งตัวฉันยังงัยก็ไม่มีวันเข้าใจ...
งดงามเสมอเหตุผลคือรักเธอใช่ใหม...
ที่ทำให้จังหวะของหัวใจดูช่างอ่อนไหว..อย่างนี้
ชอบเธอใช่ใหมเหตุผลในใจ...ช่วยตอบฉันที
เหตุผลที่ใจรู้ดีคือหัวใจดวงนี้.....มันมีแต่เธอ..
เลิกสับสนซักทีได้ใหม...
กับอาการของใจที่ไม่รู้เป็นไร...เอาแต่เพ้อ..
เหตุผลก็เห็นกันอยู่ทั้งทังที่รู้ว่า...ใจรักเธอ
คนเดียวที่ใจอยากเจอเหตุผลคือรักเธอ..
..................ที่สุดในใจ.................
16 กรกฎาคม 2547 16:25 น.
zilver
ร้อยคำพูดว่าคิดถึง...ว่ารัก
ล้านคนรู้จักที่ใจบอกว่าชอบว่าห่วงหา
คนที่อยู่ด้วยกันคนที่ผูกพันที่ผ่านไปมา
คนที่ผ่านไปทุกเวลาคนที่ดีกว่า..รู้มั๊ยคือใคร
ไม่เคยหรอกที่จะบอกกันว่ารัก
ไม่เคยหรอกที่จะบอกกันว่าห่วงกันมากแค่ไหน
แต่ที่เธอแสดงออกบอกให้รู้และสื่อถึงข้างใน
ส่งผ่านมาข้างในใจ...รู้บ้างมั๊ยคือความรักเธอ.....
คอยดูแลเอาใจใส่..
ถามว่าเป็นอะไร..เจ็บตรงไหนอยู่เสมอ
ไม่ค่อยจะโทรหา..เพราะว่าใจอยากจะเจอ
อยากให้รู้ว่าไม่ได้ชอบเธอ..แต่รักเสมอ..
...........เพราะเธอคือลมหายใจ........
16 กรกฎาคม 2547 16:12 น.
zilver
แววตาที่เธอมองฉัน..วันนั้น
กับภาพความทรงจำของกันและกันในวันนี้
ความทรงจำเก่าๆที่สำหรับเราแล้วเท่าที่รู้ดี
ความจริงที่มีฉันรู้ตัวดีว่ามันเป็นเช่นไร
การกระทำที่เธอแสดงออก.วันนี้
ยังงัยแล้วก็ไม่เหมือนที่เธอทำในวันนั้น
วันที่เราเคยชิดใกล้เราผูกใจไว้ด้วยกัน
วันที่ความสัมพันธ์ระหว่างเรายังเหมือนเดิม
ไม่มีแล้วใช่ใหมวันนั้น
คงเหลือไว้แต่คนไม่สำคัญ..ไว้ตรงนี้
อ้างว้างอยู่คนเดียวไม่มีคนเข้าใจเลยทั้งปี
ต้องอยู่คนเดียวอย่างนี้รอคอยคนที่แสนดี
.................ช่วยดูแลใจ.........................
14 กรกฎาคม 2547 09:53 น.
zilver
ความทรงจำเก่าเก่าที่มีค่า
แม้ไม่อาจย้อนเวลากลับไปเริ่มการแก้ไข
แต่สึ่งหนึ่งที่ยังเหลือคือเรือลำน้อยที่แล่นไป
บนสายน้ำที่กว้างใหญ่ขอบฟ้ากว้างไกลสุดสายตา
เรือชีวิตลำนี้ที่ครั้งก่อน
เจอฟากฝั่งที่ถาวรไม่อยากจากจรไปที่ไหน
เจอพายุรักครั้งใหญ่ต้องอ้างว้างกลางทะเลใจ
เหลือเพี่ยงซากความปวดใจเหลือไว้.เพียงน้ำตา
วันนี้เรือชีวิตลำน้อย
ยังคงแล่นต่อไปเพื่อรอคอยแม้มีร่องรอยความห่วงหา
มีภาพของความทรงจำกับสิ่งที่ใจได้ทำได้พบมา
ไม่รู้ได้เลยว่าพายุที่พัดอยู่ทุกคราจะสร่างซาลงเมื่อใด
ขอบคุณที่ให้รู้จักรัก
ฟากฝั่งที่ฉันเคยรู้จักเคยพักเคยอาศัย
เคยคิดว่าใช่และจะพักตรงนั้นตลอดไป
ที่ช่วยสอนให้ว่าความจริงใจไม่ได้มีไว้..ให้กับรักลวง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟzilver
หน้าส่วนตัว
830
