22 กรกฎาคม 2551 09:48 น.
zilver
สักคำเพียงพร่ำเอ่ยคำว่ารัก
สักครั้งเพียงเธอรู้จักความห่วงหา
อีกสักครั้งเพี่ยงเธอใส่ใจบ้างในบางครา
เพียงสักเวลาที่พบหน้าเธอเอ่ยรักกัน
อาจมีบ้างเวลาที่อยู่เคียงใกล้
ก็เป็นเพี่ยงสิทธ์ของใจที่จะคิดฝัน
ไม่ได้คิดเกินเลยแค่อยากเอ่ยว่ารักกัน
แค่เพียงเท่านั้นใจฉันก็เพียงพอ
ยามอยู่ใกล้หัวใจฉันเริ่มหวั่น
เริ่มผูกพันหัวใจมันเฝ้าร้องขอ
รักไม่ได้แต่ใจมันยังเฝ้ารอ
แค่เพียงใจอยากต่ออยากขอเป็นคนถัดไป
รู้สึกดีเกิดขึ้นกับใจดวงนี้
ไม่เคยรู้ว่าสิ่งดีดีมันเริ่มเกิดตอนไหน
คงเป็นความใกล้ชิดคอยเชื่อมติดห้องหัวใจ
ทำให้เราเริ่มหวั่นไหว จนบางสิ่งข้างใน
มันเริ่มเปลี่ยนแปลง
11 กรกฎาคม 2551 13:50 น.
zilver
มีกุหลาบหนามแหลมคมไว้ดอมดม
สีสวยสมคำร่ำลือชื่อก้องฟ้า
ครองครองไว้ในอ้อมใจเสมอมา
มากราคาล้ำค่ายิ่งกว่าสิ่งใด
เฝ้าฟูมฟักรักษาไว้ในอ้อมแขน
เก็บไว้แทนเพื่อนคู่คิดคอยชิดใกล้
ทั้งรักและทั้งหวงกว่าสิ่งใด
มิยอมให้ผู้ใดได้ไปครอง
ปักกุกลาบแสนงามไว้ยามเช้า
นั่งคอยเฝ้ากุหลาบไว้ข้างในห้อง
พัดเป่าพรมน้ำไว้ค่าดั่งทอง
คอยครอบครองเป็นเจ้าของเพียงผู้เดียว
กาลเวลาผันผ่านไปนานเนิ่น
กุหลาบงามมองแล้วเพลินก็แห้งเหี่ยว
จากที่เคยล้ำค่าก็ซีดเซียว
ไร้คนเหลียวไร้คนแลคนสนใจ
แรกเริ่มกุลาบงามสีสวยสด
ก็ยังหมดความงามความสดใส
ความสำคัญความชอบก็จากไป
เหลือไว้เพียงความแห้งเฉาจนเหี่ยวตาย
เปรียบดังเช่นเป็นคุณค่าภาษารัก
กว่าจะรู้ว่ารักกันมันช่างสาย
คบกันผิวเผินรักเพียงกาย
แล้วสุดท้ายรักมลายดและเงียบงัน
อ่านจบแล้วลองคิดดูจะรู้ว่า
กาลเวลาเมื่อผันผ่านและผ่านผัน
รักดีกว่าเดิมเช่นแรกรักกัน
หรือรักนั้นเริมจืดจางร้างลาไป
คนจะรักหรือชอบกันนั้นแสนง่าย
เหมือนดอกไม้แรกได้มาน่าหลงไหล
แต่ความต่างของความรักความเชื่อใจ
อยู่ที่ใครจะกอบเกี่ยวไว้ให้ยั่งยืน
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟzilver
1259
