28 ตุลาคม 2545 23:05 น.
zonkung
ต่อให้รักเธอมากเท่าไหร่
ฉันก็คงสู้เขาไม่ได้เมื่อหมดทั้งหัวใจ
เธอนั้นเปลี่ยนไปให้เขา..
เหลือเพียงความว่างเปล่าทิ้งไว้กับฉัน
เหลือเพียงความเงียบงันระหว่างเราสองคน
จะอยู่จะไปก็มีน้ำตาไม่มีทางสำหรับสามคน
เธอเองไม่ต้องทนรักษารักร้าวให้เสียเวลา
เมื่อเธอไม่กล้าพูดคำลาให้บอกมาฉันจะพูดเอง
ไม่ต้องเกรงใจยินดีจะพูดออกไปเพื่อเธอ
หากคำลาคำนี้จะมีความหมายมากกว่าคำรัก...
26 ตุลาคม 2545 21:08 น.
zonkung
กลางดึกที่มองไม่เห็นแม้แต่ดวงจันทรา
ฉันลืมตาตื่นอยู่เดียวดาย
กลิ้งตัวไปที่มุมเตียง
นอนไม่หลับเพราะคิดถึงเธอ
ในความฝันมีเธอให้ความรัก
และอบอุ่นอยู่เคียงข้าง
แต่ทันทีที่ถามว่าทำไม?
ตามันก็ลืมขึ้นมาเอง
สิ่งสำคัญที่สุดของเธอไม่ใช่ฉัน
ฉันรู้สึกเศร้าเสียใจ
แต่ว่าฉันน่าจะรู้จักสิ่งนั้นดีที่สุด
ฉันกุมความมั่นใจอันน้อยนิดเช่นนั้นเอาไว้ในมือ
ดั่งกำแหวนวงโปรดแน่นเสียจนรู้สึกเจ็บมือ
เพราะรู้สึกว่าเธอ
คนที่สำคัญที่สุดของฉันอยู่ใกล้ๆ
ในความฝันมีเธอให้ความรัก
และอบอุ่นอยู่เคียงข้าง
แต่ทันทีที่ถามว่าทำไม?
ตามันก็ลืมขึ้นมาเอง
คืนที่นอนไม่หลับ เธอเองก็ไม่อยู่
ชงนมร้อนๆดื่มซักถ้วยดีกว่า..
25 ตุลาคม 2545 00:15 น.
zonkung
เป็นแมวน้อยธรรมดา
เดินเล่นท่ามกลางแสงจันทราไม่รู้หน่าย
มีสายลมของค่ำคืนพัดผ่านมาทักทาย
มีหมู่แมวมากมายมารวมกัน
และหนึ่งแมวที่ฉันหลงใหลเธอก็มา
อยากให้รู้ว่าในสายตามีเพียงเธอเท่านั้น
อยากร้องบอกรักเธอใต้เงาจันทร์
แล้วพาเธอกระโดดวิ่งเล่นไปด้วยกันบนหลังคา
แต่เป็นเพียงแค่แมวพเนจร
ไม่มีหลักแหล่งหลับนอนพักพิงยามเหนื่อยล้า
เมื่ออีกเหมียวดีกว่ามีนายดูแลตลอดเวลา
หากเธอไม่อยากเร่ร่อนมาฉันเองก็ไม่ฝืนกัน
จะเดินทางต่อไปในที่แห่งใหม่
มีแสงจันทร์สดใสในทุกพื้นที่นั้น
แค่นี้ก็เพียงพอแม้ไม่มีรักใต้แสงเงาจันทร์
แค่ได้ออกท่องเที่ยวยามราตรีนั้นแมวอย่างฉันก็สุขใจ
15 ตุลาคม 2545 17:52 น.
zonkung
ในความไกลห่าง
ระยะทางยิ่งเพิ่มความคิดถึง
ในความรักอ่อนหวานลึกซี้ง
ยังคงตราตรึงอยู่ทุกพื้นที่ของหัวใจ
ในยามท้อแท้สับสน...แปรปรวนจนร้องไห้
ยามนั้นเพียงคิดถึงคนที่ห่างไกล
ความหม่นไหม้หายไปพร้อมรอยน้ำตา
ในความจริงที่เห็นทำได้เพียงคิดถึงและห่วงหา
อยากกลับไปอยู่ใกล้-ใกล้คนที่ไกลตา
รออีกนิดนะแม่จ๋า...ความฝันที่มีแม่ส่งใจช่วยตลอดมา
จะนำพากลับไปให้แม่ได้ชื่นใจ......
8 ตุลาคม 2545 20:36 น.
zonkung
ไม่อยากทรมานด้วยความรักทีมันไร้ใจ
ไม่อยากดึงดันเธอไว้เพราะฉันเองก็เสียน้ำตา
เมื่อความรักที่มีถูกทดแทนด้วยการไม่เห็นค่า
ฉันจะให้เวลาเท่าที่เธอต้องการจะใช้มัน
ให้เธอรักเขาซะให้พอคิดถึงเขาซะให้พอ
ฉันเองจะรอจนกว่าวันที่เธอจะหมดใจ
ให้กับคนที่เป็นความหลังให้กับรักที่ผ่านเลยไป
เมื่อเธอไม่เหลือแล้วใครที่ซ่อนในใจ....ค่อยกลับมารักกัน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟzonkung
หน้าส่วนตัว
1040
