4 ตุลาคม 2548 21:37 น.

รัก...ตัว...เอง

ในคืนที่เปล่าเปลือย
ฉันยืนคว้างกลางลมหนาว
แสงจันทร์ทอแสงบางเบา
นึกถึงความเป็นเราที่หายไป
ภาพเธอที่เลือนราง
ตามไขว่คว้าให้กลับมาชิดใกล้
ดั่งไล่ตามเงาที่จับต้องไม่พบอะไร
เหลือเพียงความเปล่าไร้ข้างกายเวลานี้
โอบกอดให้ไออุ่นตัวเอง
ขับไล่ความคว้างเคว้งจากที่นี่
กระซิบแผ่วเบาไม่เป็นไร-ไม่เป็นไรนะคนดี
ไม่เหลือใครที่มี---ฉันยินดีที่จะรักตัวเอง