1 สิงหาคม 2545 19:33 น.
zonkung
เด็กน้อยเอยเจ้าควรอยู่อย่างสดใส
ท่องเที่ยวไปไม่ไกลอยู่หน้าบ้าน
ถึงเวลาเจ้าหิวแม่มาตาม
กลับเข้าบ้านแม่นั่งป้อนให้อิ่มพี
เด็กน้อยเอยเดี๋ยวนี้นั้นเปลี่ยนไป
ทนไม่ไหวต้องคอยจะวิ่งหนี
จากน้ำมือผู้ใหญ่ที่ยำยี
ทั้งๆที่เป็นสายเลือดของตัวเอง
สังคมหนอสังคมเวียนเปลี่ยนผัน
ความจัญไรเข้าวิ่งคอยข่มเหง
เด็กน้อยต้องอยู่อย่างหวั่นเกรง
กลัวตัวเองต้องตายไม่รู้ตัว
ผู้ใหญ่เอ๋ยท่านนั้นเป็นอะไร
เคร่งเครียดใดถึงลงมือกับเด็กน้อย
ท่านรู้ไหมทุกบาดแผลที่เป็นรอย
มันจะซ้ำช้ำเข้าไปเป็นแผลใจ
ทั้งลึกบาดเข้าในความรู้สึก
สุดหาทางจะเยียวยารักษาได้
จากเด็กน้อยนัตย์ตาแสนสดใส
กลับหม่นไหม้เหลือเพียงรอยน้ำตา
1 สิงหาคม 2545 10:37 น.
zonkung
ฉันวันนี้เป็นเพียงทางก้าวผ่าน
ให้เธอในวันที่ปวดใจร้าวราน
เป็นคนคอยสมานรักษาแผลใจ
จนถึงตอนนี้เธอเองดีขึ้นมีรักใหม่
เธอพร้อมจะก้าวเดินจากไป
ทิ้งใครคนนี้ที่คอยเยียวยา
ไอ้ฉันไม่ใช่พระเอกในนิยาย
จะได้บอกไม่เป็นไรหรอกหนา
เข้าใจเธอดีที่แล้ว-แล้วมา
เธอเพียงต้องการคนเช็ดน้ำตาสักคน
ซึ่งจะเป็นใครก็ได้ที่ผ่านมา
เพื่อล้างใจเธอจนหายหมองหม่น
บังเอิญวันนั้นฉันผ่านมาเดินชน
เรื่องเราจึงเริ่มต้นอย่างไม่มีสัญญา
เป็นยังไงก็ได้พอเธอหายเลยพร้อมทิ้งขว้าง
ฉันเองก็ยอมตกลงตามความต้องการ
แต่ก่อนจากฉันมีเรื่องหนึ่งต้องเอ่ยมา
เธอเองคงเคยขึ้นทางด่วนบ้างใช่ไหม
เวลาการจราจรติดขัดจนแทบบ้า
ผู้คนอยากรวดเร็วจึงยอมจ่ายค่าผ่านทาง
ไอ้ทางผ่านเลยอยากเก็บตังค์เหมือนกัน
...................จ่ายด้วยนะจ๊ะที่รัก ทางผ่านคนนี้คิดไม่แพงหรอก อิอิ...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟzonkung
หน้าส่วนตัว
735
