6 พฤษภาคม 2547 21:52 น.
ก.ศ.กษิพจน์
สุภาษาตของเก่าได้เล่าอ้าง
เป็นแนวทางเจ้าเอยเคยกล่าวขาน
อัคคีร้อนเจ้าเอยมิควรทาน
มุ่งล้างผลาญมอดม้วยด้วยเปลวไฟ
เล่นกับนําเสียดีกว่าไหมเจ้า
ไฟร้อนเร่าแต่นําเย็นเป็นสดใส
เตือนเจ้าเอยอย่าริลองเล่นกับไฟ
เป็นไปได้เล่นกับนําเย็นฉําเอย
6 พฤษภาคม 2547 21:23 น.
ก.ศ.กษิพจน์
ดาวเจ้าเอยส่องสกาวพราวจรัส
สวยเด่นชัดแลเห็นเต็มท้องฟ้า
แสงระยิบระยับพาจับตา
สุขอุราเมื่อได้ยลคนสุขใจ
ดาวเจ้าเอยเจ้าจงสวยอย่างนี้
อย่าเพิ่งลี้หนีหน้าคนไปไหน
ขอจงสวยประดับฟ้าอยู่ต่อไป
ขอจงได้อย่าล่วงหล่นลงบนดิน
4 พฤษภาคม 2547 22:11 น.
ก.ศ.กษิพจน์
สักวาหน้าหนาวพราวจรัส
ลมพายพัดโบกลิ่วปลิวถลา
กิ่งต้นไม้โอนเอนตามลมพา
เย็นพราววาบจับกายาพาน่ายล
เย็นลมพัดสงัดเงียบเปรียบความหนาว
ยังกับราวหนาวเหน็บเจ็บมิสน
หนาวอะไรหนาวได้ทุกตัวตน
ขอทุกคนอย่าหนาวใจได้เป็นพอ
ถึงหนาวกายหนาวได้ใช่ปวดร้าว
หนาวใจเล่าเศร้าโศกวิโยคหนอ
เป็นไปได้หนาวกายแค่นั้นพอ
แต่จะอย่าให้หนาวใจเอย
4 พฤษภาคม 2547 22:06 น.
ก.ศ.กษิพจน์
สักวาหน้าหนาวพราวจรัส
ลมพายพัดโบกลิ่วปลิวถลา
กิ่งต้นไม้โอนเอนตามลมพา
เย็นพราววาบจับกายาพาน่ายล
เย็นลมพัดสงัดเงียบเปรียบความหนาว
ยังกับราวหนาวเหน็บเจ็บมิสน
หนาวอะไรหนาวได้ทุกตัวตน
ขอทุกคนอย่าหนาวใจได้เป็นพอ
ถึงหนาวกายหนาวได้ใช่ปวดร้าว
หนาวใจเล่าเศร้าโศกวิโยคหนอ
เป็นไปได้หนาวกายแค่นั้นพอ
แต่จะอย่าให้หนาวใจเอย
หน้าส่วนตัว
693
