30 กันยายน 2550 07:47 น.

คิดถึงเพื่อนนักกลอนครู

กชมนวรรณ

 
115eb0.jpg

kapook21084xf5.gif


คิดถึงเพื่อนนักกลอนอ้อนคุณครู
อักษรหรูกรูเย้าเจ้าเสมอ
หากวันนี้ที่สอนคงผะเรอ
ไม่เจอะเจอเผลอนับวันคอยรอ

ว่างจากการงานตรวจและสั่งสอน
อย่าจากจรนอนก่อนทักทายหนอ
เขียนกานท์กลอนให้อ่านยามว่างพอ
หากเหนื่อยท้อก็พักสักหนึ่งวัน

นั่งวาดภาพเพื่อนครูรับงานเพิ่ม
เพื่อจะเสริมสร้างศิษผลิดอกฝัน
ไม่หวังมอบตอบแทนเป็นรางวัล
แค่สร้างสรรค์ผองศิษย์คิดการดี

เป็นคุณครูผู้มอบคอยสอนศิษย์
เหมือนประดิษฐ์คิดสานไม่หันหนี
ทั้งครูพิมครูรินครูรพี
ครูคนดีจิตรำพันขันลงแรง

 อีกหลายท่านขานกล่าวถึงไม่หมด
ขอไปจดเพื่อจำใช่กำแหง
แล้วจักเร่งทำคำเพื่อส่งแรง
ใจกล้าแกร่งแจงมาเพื่อทักทาย

อยากจะบอกออกปากว่ารักเพื่อน
ใช่บิดเบือนเตือนจิตถึงสหาย
ขอมีสุขไร้ทุกข์ทั้งจิตกาย
อันตรายใดใดไม่เจอะเจอ
 
kapook33724ye1.gif

				
27 กันยายน 2550 15:59 น.

สู้เพื่อใคร... วัยรุ่นไทย

กชมนวรรณ

 
62dp6.jpg

 นั่งดูข่าวเด็กสาวรุมตีกัน
พัลวันพัลตูอดสูหนอ
ถามหาเหตุตีกันจนมอซอ
แค่ไม่พอใจกันมันมองตา

ว่าอนาถหนักนักหนานะสาวเอ๋ย
ใยเฉยเมยไม่มองของดีหนา
ทำชีวิตคิดสั้นผลาญชีวา
อนิจาหาคิดถึงซึ่งผู้ใด

ทั้งพ่อแม่ครูบาท่านพร่ำสอน
ไม่สังวรณ์ข้องจิตคิดสงสัย
หรือต้องการกันแค่ความสะใจ
มิสะเทือนหรือไรใจนวลนาง

พวกหนูหนูต่อสู้กันทำไม
หรือเห็นไทยเป็นเมืองของเสือสาง
จึงได้ทำตัวตนไม่มียาง
แล้วร้องครางคร่ำครวญจวนขาดใจ

บ้างตบตีทะเลาะก็เพราะหึง
รุมกันดึงจิกตบสนั่นไหว
นี่นะหรือคือเยาวชนไทย
หลงคลั่งไคล้ใจต่ำทำอับจน

โอ้ว่าหนอนี่หรือคืออนาคต
มาวางกฎชกต่อยคอยทับถม
เหมือนว่าห่างจากการคอยอบรม
จึงเพาะบ่มตรมจิตเมื่อคิดไป


ลองหันมองคนยากขาดโอกาส
อยากมีศาตร์ติดตัวกลัวไฉน
อยู่ถิ่นร้างกันดานหนทางไกล
ยังด้นใจไฝ่คว้าหาทางเดิน

ลองไปมองเด็กป่วยด้วยโรคร้าย
รักษากายแค่ขอพอเดินเหิร
ทั้งโรคภัยไข้จับรุมเร้าเกิน
ยังไม่เมินต่อสู้ให้รู้ทัน

แต่พวกเจ้าคนดีมีสมอง
มิไตร่ตรองครองตนทำหุนหัน
คิดแต่สร้างเรื่องราวสารพัน
มิถึงฝันสรรค์สร้างปั้นชีวี


ตั้งจิตคิดใหม่กันเถอะหนอ
ขอจงพอเพื่อแม่พ่อของตนนี้
อธิฐานตั้งจิตให้คิดดี
เพื่อชีวีวันหน้าพาชาติไทย

ให้ผู้คนรักใคร่เหมือน ในฝัน
ให้ทุกวันเมืองไทยน่าหลงใหล
ให้ประเทศเขตบ้านเรามั่นใจ
ให้ธงไทยปลิวสะบัดพัดมั่นคง

 
kapook31921rs9.gif

				
26 กันยายน 2550 12:21 น.

บุญเดือนสิบ

กชมนวรรณ

 
nrt0020np8.gif


ขอท้าวความวันงานบุญเดือนสิบ
สู่มวลมิตรถิ่นอื่นชื่นชมหนา
เป็นตำนานประเพณีมีนานมา
ที่ศึกษาเล่าขานตำนานไทย

เริ่มจากรับญาติมิตรที่เป็นเปรต
ด้วยผลเหตุแห่งกรรมไฉน
บาปหนักหนาคราวายชีวาไป
ตกทุกข์ในอเวจีที่จำนน

เมื่อถึงวันแรมหนึ่งค่ำในเดือนสิบ
ผู้ทรงฤทธิ์ในนรกปลดหลุดพ้น
ให้ล่องลอยเยี่ยมบ้านเคยครองตน
ปีละหนตนละสิบห้าวัน

เมื่อถึงวันลูกหลานเตรียมสำรับ
พร้อมประดับกับลาพาสุขสันต์
ขนมต้มส้มสูกสารพัน
พร้อมนัดกันญาติมิตรชิดกลมเกลียว

 
nrt0019.gif

พวกสำหรับจัดทำล้วนสรรหา
มีที่มาหนาทำจากข้าวเหนียว
บ้างเพราะเปรตรูปากเล็กนิดเดียว
ทั้งผอมเรียวเที่ยวขอหนอส่วนบุญ

อีกข้าวต้มสามเหลี่ยมต้องเตรียมไว้
เพื่อจักให้ญาติเปรตไว้เพื่อขุน
เป็นภักษาหารกันไว้เพื่อจะตุน
ใช้เป็นทุนบุญส่งปีต่อไป

ทั้งขนมบ้านเราเรียกเจาะหู
ทำเป็นรูวงกลมให้ลื่นไหล
แทนเหมือนเบี้ยรายทางที่ผ่านไกล
เพื่อจักใช้ผ่านทางวางรายเรียง

เมื่อบรรจบครบสิบห้าพาให้หมอง
แต่ฉลองส่งกลับมิอาจเลี่ยง
กลับนรกตกทุกข์มิอาจเบี่ยง
อย่าเอาเยี่ยงทำบาปจักทุกข์ทน

เตรียมขนมลาต้มเหมือนหนแรก
ให้เปรตแบกแยกกลับอย่าสับสน
ไม่อาจรวมร่วมอยุ่กับหมู่คน
ต้องทุกข์ทนล่วงผ่านกาลเวลา

บุญครั้งหลังตรงวันแรมสิบห้า
เดือนสิบหนาก่อนออกพระพรรษา
มีแห่หมรํบสำรับในวัดวา
เพื่อส่งลาญาติผีนี้ใช้กรรม

บุญเดือนสิบมีเล่าเป็นข่าวสาร
คือตำนานสานต่อขออย่าขำ
กตัญญูสู่บรรชนคนจงจำ
สืบต่อทำดำเนินสานสืบไป

อีกทั้งเป็นเช่นร่วมมวลลูกหลาน
แสนสำราญงานเลื่องถิ่นเมืองใต้
ประเพณีชี้ชัดขจรไกล
ส่งเสริมไว้ไกล้ไกลคอยเกื้อหนุน


 
kapook33496rj8.gif

				
19 กันยายน 2550 14:07 น.

...ครึ่งหนึ่งของชีวิต....

กชมนวรรณ

 
hecetasunsetdevilselbowqa9.jpg

แสงตะวันสะท้อนย้อนต่ำลง
เดี๋ยวบุหรงคงเคลื่อนมาเยือนแสง
ดวงดาราระยิบพราวราวแสดง
ช่วยส่องแสงแทนตะวันที่ลับลา

สายลมโชยพริ้วพริ้วหวิวหวิวจิต
หวลครวญคิดถึงวันที่ผ่านหนา
หวลถึงกาลย้อนหลังวันเวลา
ปราถนาหาความยามหลังขอ

มาวันนี้คิดว่าคงถึงครึ่ง
ฝนส่วนหนึ่งที่ผ่านหนาวเหน็บหนอ
แดดที่ส่องโดนบ้างมีมากพอ
ไม่เคยท้อเคยถอยคอยรับมัน

เคยนั่งมองท้องฟ้าคราสวยใส
ด้วยในวัยอ่อนหวานหัดสานฝัน
จิตเบิกบานคิดฝันสารพัน
ล้วนงามสรรแต่งแต้มแซมชมพู


ถึงวันนี้ครึ่งหนึ่งของชีวิต
สิ่งที่วาดคาดหวังตั้งไว้หรู
สิ่งภิรมย์สมสั่งมิพลั่งพรู
ก็ยังอยู่คู่กันไปตามกาล


ต่อแต่นี้จะยึดถือไม่ยึดติด
จะปล่อยเพลงชีวิตให้อ่อนหวาน
จะไม่มีในคำว่านิยาม
จะไม่หยามเกียติใครให้คลอนแคลน

สิ่งยึดถือคือชาติ ศาสนา
คุณบิดรมารดาคนหวงแหน
จะยึดมั่นด้วยใจไร้พรมแดน
จักทดแทนในคุณของแผ่นดิน

จะรักษาน้ำใจในผองเพื่อน
จะตักเตือนใช่ทำมาติฉิน
จะผูกใจให้มีรักเป็นอาจิณ
จะปล่อยทิ้งใจหลงปลงอบาย..

 
kapook25737tv3.gif

				
16 กันยายน 2550 16:47 น.

ดอกไม้แห่งมิตรภาพ

กชมนวรรณ

กลอนนี้แต่งเพื่อขอบคุณผองเพื่อนต่อเนื่องจากกลอนhttp://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem106952.html


คำปลอบใจแสนซึ้งซึ่งเพื่อนรัก
มีมากนักส่งเสียงมาตามสาย
เมื่อครารู้ว่าหลานไม่สบาย
ไม่เดียวดายฝากฝังคำอวยพร

ขอขอบคุณผองเพื่อนเตือนใจหวัง
เพือนมิชังน้ำใจดั่งสิงขร
เป็นคำพูดสุดซึ้งจากบ้านกลอน
เอื้ออาทรท้อหายสบายใจ

 
ถึงวันนี้วันที่ดอกไม้เริ่ม
แตกกิ่งเสริมเพิ่มดอกออกสวยใส
จึงอยากฝากขอบคุณมิตรคนไกล
ให้คงไว้มิตรภาพตราบเท่านาน

 ว่าดอกบัวชูก้านรับกับแสง
เหมือนแสดงแฝงธรรมจำผสาน
จากหมู่มิตรคิดดีนิรันด์กาล
จึงขับขานสานใจด้วยใยบัว


 
06593_7.gif

ดอกอัญชัญแย้มกลีบสีม่วงเข้ม
เหมือนเติมเต็มมิตรภาพครายิ้มหัว
มีเภทภัยใดใดไม่ขลาดกลัว
จึงบอกตัวส่งใจใส่อัญชัญ


ชบาซ้อนชูช่อก่อสีแสด
ทนต่อแดดแผดส่งตรงสีสัน
คล้ายหมูมิตรรวมจิตส่งให้กัน
ไม่มีวันลืมเลือนแม้เคลื่อนกาล

กระดังงาสงขลาดอกเต็มกิ่ง
แม้นยืนนิ่งส่งกลิ่นหอมอ่อนหวาน
ไมตรีมิตรที่ให้พร้อมกลีบบาน
แสนอ่อนหวานมิตรดีทุกถิ่นไกล

ช่อดอกแก้วหอมกรุ่นพุ่มสีขาว
ไม่ร่วงกราวดูงามพิสุทธิ์ใส
โยงมาเติมเรื่องดีในหัวใจ
กลิ่นหอมเจือเพื่อนคืนชื่นแห่งมิตร
 
06593_9.gif

กำลังใจดีดีมีคืนกลับ
ให้สำหรับเพื่อนรักชักลิขิต
ขอมีสุขเรี่ยวแรงดีเหมือนมีทฤธิ์
เพื่อพิชิตทุกข์โศกและโรคภัย

แรงที่อ่อนให้ฮึดมากลับแข็ง
กล้ามมีแรงเป็นมัดหน้าสดใส
ขอมีดีทั้งแรงกายและแรงใจ
อยู่หนใดไหนตอบขอขอบคุณ.

 
06593_8.gif

				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกชมนวรรณ
Lovings  กชมนวรรณ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกชมนวรรณ
Lovings  กชมนวรรณ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกชมนวรรณ
Lovings  กชมนวรรณ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงกชมนวรรณ