22 พฤษภาคม 2546 13:44 น.
กรอฝ้าย
ความรักให้เธอได้แค่วันนี้
เพราะตอนนี้เธอนั้นเป็นที่หนึ่ง
พรุ่งนี้ไม่ให้ใจไม่คิดถึง
เพราะที่หนึ่งของฉันคือความฝัน
แค่พรุ่งนี้ขอเอาใจฉันคืนมา
กับเวลาขออยู่สร้างความฝัน
คงต้องพาหัวใจหลบหนึ่งวัน
เพื่อใจฉันสร้างฝันเพื่อใครคนหนึ่ง
22 พฤษภาคม 2546 13:13 น.
กรอฝ้าย
แอบไปรักกับคนที่มีแฟน
ก็สุดแสนจะเจ็บเกินทนไหว
เขากับเธอเคียงคู่อย่างมั่นใจ
ไม่เหลือไว้ให้ฉันเข้าแทนที่
ใจของเธอมีให้เขาเพียงคนเดียว
เธอไม่เหลียวมองหาฉันสักที
ก็เธอยังเป็นคนที่แสนดี
เธอคงมีความสุขคู่กับเขา
22 พฤษภาคม 2546 12:45 น.
กรอฝ้าย
กระแสลมพัดผ่านเพิ่งรู้สึก
จำต้องนึกหวนกลับถึงวันนั้น
ฟากฟ้าที่สดใสก็หายพลัน
ใจถูกบันดาลให้คิดถึงเธอ
แม้ว่าเธอจากไปยังภพใหม่
แต่ว่าใจใกล้กันใกล้ภพเธอ
บางวันยังนึกอยากพบเจอ
คิดละเมอเป็นเพียงแค่ความทรงจำ
21 พฤษภาคม 2546 16:15 น.
กรอฝ้าย
ตัวอักษรบรรยายเรื่องราวทุกอย่าง
ที่คั่งค้างในใจมาแสนนาน
เก็บเขียนไว้คอยให้เธอได้อ่าน
ที่สงสารกับเรื่องราวของเรา
เวลาเหงาให้เธอหยิบมาดู
อาจจะรู้เรื่องราวของวันเก่า
ที่มีแต่แต่เราเพียงคนเดียวที่เศร้า
เพราะยามเหงาเรานั้นเป็นแค่เพื่อนกัน
21 พฤษภาคม 2546 15:38 น.
กรอฝ้าย
ยังจำเรื่องราวในวันนั้น
เคยบอกกันว่าคงทนไม่ไหว
หยดน้ำตามันจึงเริ่มรินไหล
ยังร้องไห้ให้เห็นถึงแววตา
ทั้งที่จริงฉันควรจะนิ่งเฉย
แต่ไม่เคยทำใจจนชินชา
จากวันนั้นที่เราเคยสัญญา
ไม่รู้ว่าจะมานั่งเสียใจไปทำไม
หน้าส่วนตัว
722
