
บันทึกเรื่องราวด้วยปากกาสีน้ำตา
จรดปลายพู่กันสีฟ้าด้วยใจห่วงหา
เขียนนิยามสั้น ๆ ด้วยดินสอแห่งกาลเวลา
ลบค่าของกันและกันด้วยยางลบสีคราม
เดินบนถนนสายเก่ากับใจดวงเหงา
ขีดเส้นใต้คำว่าเราไว้กับความงดงาม
กระดาษสีขาวถูกเติมเต็มไปด้วยคำถาม
กับหนึ่งคำนิยามว่า.......คิดถึงเธอ .........