23 พฤศจิกายน 2548 22:38 น.
กระดานโต้คลื่น
ความฝันสีขาว
ใครสักคน....
....พบความฝันสีขาว
นอนหลับคุดคู้อยู่ในทุ่งหญ้า
ปล่อยให้สายลมว้าเหว่เห่กล่อม
.......อย่าเศร้าเลยนะคนดี
คืนนี้แสงดาวสีทองจะมาเยี่ยม
และเจ้าชายของราตรีสีโศกจะเผยรอยยิ้ม
เชื้อเชิญเธอท่องไปบนทางช้างเผือกสกาว.......
.......ซึ่ง ณ ที่นั้น
ความฝันทั้งหลายทั้งปวงของดวงใจ
จะกระพริบแสงระยิบระยับ.........
................ตราบชั่วกาลนาน
เจ้าชายของราตรี
กระดานโต้คลื่น
พบเจ้าชายของราตรี
ผู้ซึ่งนอนหลับไหลในความมืดใต้แสงจันทร์
ฉันสัมผัสได้จากสายลมที่คอยเห่กล่อม
...........
ขอบคุณแสงดาวคืนนี้.....
ที่เดินทางผ่านทางช้างเผือกสุขสกาวมาหาฉัน
ได้รับแล้ว...รอยยิ้มแห่งแสงจันทร์.....
เจ้าชายราตรีของฉัน......
ณ ที่นั้นที่ฉันเคยได้สัมผัส
เป็นที่เดียวที่ทำให้ฉันได้หลับตาพัก.....ก่อนที่จะเหน็บหนาว
เธอคือเจ้าชายในโลกนิทาน....
ที่ทำให้ราตรีอันยาวนานมีความหมายที่แสนดี
23 พฤศจิกายน 2548 21:40 น.
กระดานโต้คลื่น
ดอกไม้สีขาวได้เบ่งบานอีกครั้ง
แต่งแต้มโลกด้วยพลังแห่งจินตนาการ
ใบไม้ พื้นดิน ทุกชีวิตยังคงขับขาน
ต้อนรับตำนานการเติบโตของเธอ
ครั้งหนึ่งเธอยังเคยเป็นดอกไม้สีขาว
มีหัวใจเหน็บหนาวกลางสายลมฝน
ครั้งนี้เธอได้ส่องแสงให้กับผู้คน
เป็นดวงดาวที่มากล้นด้วยความฝัน จินตนาการ
ขอบคุณดวงดาวนับพัน ทอแสง
ยามฉันอ่อนแรง เหว่ว้า
เธอคือคนที่ช่วยขจัดคราบน้ำตา
อยากให้เธอรู้ว่าหัวใจของท้องฟ้า
........ยังต้องการเธอ.............
........................................................
สุขสันต์วันเกิด ค่ะ พี่พันดาว ร้อยจินตนาการ..........
20 พฤศจิกายน 2548 00:06 น.
กระดานโต้คลื่น
เปิดหนังสือแห่งความทรงจำขึ้นมาอ่าน
ยังคงเล่าขานถึงเหตุการณ์ในครั้งก่อน
เรื่องราวเก่า ๆ ยังคงอาวรณ์
ยังคงสะท้อนในความรู้สึกเรื่อยมา
ขีดเส้น.....ใต้ไว้ตรงคำว่ารัก
ที่ฉันได้รู้จักว่าความรักไม่เคยจางหาย
รักของฉันไม่มีวันตาย
ไม่มีวันหายไปจากความทรงจำ.
ในความทรงจำสีจาง
ฉันอ้างว้าง... โดดเดี่ยวเงียบเหงา
ไม่มีอีกแล้วเธอและเรา
มีแต่เส้นหัวใจบางเบาที่กั้นกลาง
โปรดอย่าลืมฉันได้ไหมที่รัก
โปรดอย่าทำเหมือนคนไม่รู้จักได้ไหม
โปรดอย่าทำเหมือนคนไร้หัวใจ
โปรดอย่าให้ฉันร้องไห้ใต้แสงจันทร์.....ลำพัง
ฉันจะเก็บเธอไว้ในลิ้นชักสีขาว
บันทึกเรื่องราวระหว่างเธอกับฉัน
จะเก็บภาพเธอไว้ทุกคืนวัน
ในความผูกพันที่ไม่เคยลืมเลือน
11 พฤศจิกายน 2548 11:22 น.
กระดานโต้คลื่น
......เหนื่อยมากเลยกับการที่ต้องเดินตามความฝัน
เส้นทางที่อยู่ตรงนั้นมันอ้างว้าง
หัวใจของฉันเหมือนคนเดินหลงทาง
ในความแตกต่างระหว่างฝันกับความจริง
.......เหงามากเลยกับการที่ต้องอยู่ลำพัง
ในความหวังเหมือนมีกำแพงมากั้นอยู่ตรงหน้า
ความเหว่ว้าเข้ามากัดกินหัวใจตลอดเวลา
หยดน้ำตากระทบลงหมอนก่อนนอนทุกคืน
.......ขอเป็นเธอได้ไหมที่จะอยู่เคียงข้างฉัน
ในคืนที่สิ้นฝันในวันที่เงียบเหงา
ในเส้นทางที่ฉันเดินอยากให้มีคำว่าเรา
อยากให้เธอเป็นเงาที่อยู่ข้างฉันตลอดเวลา
หน้าส่วนตัว
2020
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกระดานโต้คลื่น
