แสนเทวษเอดส์ทำช้ำอนาถ เหตุประมาทขาดธรรมนำสนอง สายเกินแก้ทุกข์ท้นบนครรลอง น้ำตานองเพราะเวรกรรมนำทางไป กามกระทำส่งผลคล้ายต้นเหตุ เพราะกิเลสตัณหาพาเหลวไหล บ้างพลั้งพลาดยาเสพติดกลายพิษภัย ชีพสดใสก็มืดมัวชั่วพริบตา สังคมหยามรังเกียจเดียดฉันท์ทั่ว โรคน่ากลัวสิ้นไร้ทางรักษา รอวันตายอย่างทุกขเวทนา อนาถาเดียวดายตายลำพัง จากครอบครัว-ครอบครัวจาก-จำพรากแล้ว ไร้วี่แววงดงามสิ้นความหวัง ต่างขับไล่ไสสงเพราะชิงชัง ทุกข์ประดังหวังหมดสลดชีวี หมดโอกาสคืนสังคมประโลมโลก เหลือเพียงโศกหม่นหมองครองวิถี หวังน้ำใจใครหนา?ช่วยปราณี ชุบฤดีเดียวดายคลายทุกข์ทน เมตตาธรรมค้ำจุนหนุนชีวิต เพียงน้อยนิดน้ำใจในกุศล สร้างความหวังกำลังใจหลายหลายคน ที่มืดมนพ้นทางคว้างเดียวดาย เพลงฉันวันนี้ คำร้อง/ทำนอง: แดง ประเสริฐ เดชะบุญ
เฌอมาลย์ 18 มิ.ย. 2550 06:01 น. - ID 103765 
1841
6
0
18 มิถุนายน 2550 07:28 น. - comment id 681541
น้องเฌอไปทำบุญที่พิพิธภันฑ์ชีวิต พี่สาวจ๋าไปศูนย์พินิจเด็กและเยาวชน ทั้งสองแห่งเป็นชีวิตที่ก้าวพลาดด้วยกันทั้งคู่เลยนะคะ คิดถึงจัง
18 มิถุนายน 2550 06:25 น. - comment id 682789
น่าสงสารทั้งตัวผู้ป่วยเองและคนรอบข้างเลยล่ะค่ะเฌอมาลย์ ที่วัดพระบาทน้ำพุนั่นเป็นสถานศึกษาชั้นเยี่ยมของโรคนี้ ทีเดียวล่ะ ป.คิดว่าใครที่ต้องการทำบุญ หรือบริจาคไปที่นี่ รับรองว่าได้บุญกลับไปจริงๆ เพราะพวกเขาต้องการมาก และบางทีการที่มีผู้คนจากโลกภายนอกเข้าไปเยี่ยมพวกเขา ที่วัด ป.คิดว่าไม่ได้ทำให้พวกเขาอับอาย แต่กลับเป็นการ ไปให้กำลังใจ ทำให้พวกเขารู้สึกว่าไม่ได้ถูกสังคมทอดทิ้ง คนละนิดละน้อย เติมความสุขให้พวกเขาในช่วงสุดท้าย ของชีวิต
18 มิถุนายน 2550 11:10 น. - comment id 690706
เห็นรุปแล้วเศร้าเนาะ
18 มิถุนายน 2550 07:40 น. - comment id 711252
อืมม น่าเวทนานัก
18 มิถุนายน 2550 07:59 น. - comment id 711262
เราทุกคนนั่นซิจะใครกัน ไม่เดียดฉันท์ รังเกียจ ให้เขาได้รู้สึกไม่โดนไล่ออกจากสังคมก้อคงจะดีมากๆ
18 มิถุนายน 2550 08:06 น. - comment id 711265
หวัดดีครับ ผมเฉยๆกับกลุ่มที่รู้ว่าจะติดเชื้อแล้วยังทำ เช่นพวกใช้ยาเสพติด กับพวกสำส่อน แต่กลุ่มที่น่าสงสารคือกลุ่มติดเชื้อด้วยความโชคร้าย เช่นแม่บ้าน หรือ เด็กแรกเกิด....สุดท้ายแล้วถ้ามีโอกาสผมช่วยเต็มที่อยู่แล้วครับ...ขอให้น้องเฌอมาลย์มีความสุข....
18 มิถุนายน 2550 08:53 น. - comment id 711281
เป็นกำลังใจให้ทุกคนเข้มแข็งพร้อมก้าว...
18 มิถุนายน 2550 11:07 น. - comment id 711312
กำลังใจเข้มแข็งเต็มแรงฝืน ก้าวลุกยืนซวนทรุดสุดความหวัง ทั้งร่างกายผ่ายผอมออมกำลัง ได้แต่นั่งเหม่อลอยคอยวันตาย มัจจุราชลากวิญญาณไปเสียที อยู่ตรงนี้ทุกข์ท่วมอ่วมเหลือหลาย ปลงชีวิตหลายครั้งยังไม่วาย ในบั้นปลายกำหนดหมดค่าคน เขารังเกียจเดียดฉันท์กันทั้งบ้าน มีชีวิตประจานทุกแห่งหน ทั้งตระกูลอับอายจนเกินทน คงสุขล้นหากชีพหายสลายไป พญายมโปรดช่วยลูกด้วยเถิด จะไปเกิดอีกทีทำดีใหม่ เรื่องมักง่ายกามาขอลาไกล จะต้องใช้ถุงยางทุกครั้งเลย... ขอแก้ตัวชาติหน้า
18 มิถุนายน 2550 11:52 น. - comment id 711326
ผิดไปแล้วแก้ไขไม่ได้ แต่เลือกที่จะทำประโยชน์ได้ค่ะ แพรวเคยเข้าอบรม โดยมีผู้ที่ติดเชื้อเอดส์เป็นวิทยากร ให้ความรู้ได้ดีมากๆเลยค่ะ
18 มิถุนายน 2550 12:22 น. - comment id 711347
" เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องทำมะดา " ว่าแต่ว่าเกิดมาแล้วอย่าแก่ อย่าเจ็บ อย่าตาย อย่างไร้ประโยชน์ ก้อแล้วกันง่ะ อย่างนี้เขาจะว่าได้ว่า " หนักแผ่นดิน " จริงม่ะ
18 มิถุนายน 2550 12:26 น. - comment id 711350
ชอบตองเอดส์...รวยดี.
18 มิถุนายน 2550 13:05 น. - comment id 711373
พุทโธ ธรรมโม สังโฆ
18 มิถุนายน 2550 13:29 น. - comment id 711391
18 มิถุนายน 2550 14:11 น. - comment id 711412
ผู้ชายคนนี้อายุ 30 เพื่อนๆ เข้าไปคุยกับเขาและรู้ว่าเขาได้รับเชื้อโรคร้ายนี้จากการใช้เข็มฉีดยากับเพื่อนๆ ตอนเป็นวัยรุ่น เขาเพิ่งมาอยู่ที่วัดนี้เพียง 2 วัน ด้วยอาการที่อาสาสมัครบอกว่า อาจไม่รอดในคืนวันที่พวกเราไปคุยกับเขา ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ
18 มิถุนายน 2550 17:19 น. - comment id 711466
ใช้แก้วเหล้า ร่วมกันเนี่ย มีสิทธิ์ติดเชื้อไหมครับ อมิตาพุทธมิตรภาพอาบเมรัย
18 มิถุนายน 2550 19:57 น. - comment id 711503
น่าสงสารจังเลยค่ะ คนที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคนพวกนี้ แต่ได้รับกรรมเป็นผลพ่วง ใครๆก็อย่าปราณีนะค่ะ แต่ก็จนปัญญา
18 มิถุนายน 2550 20:38 น. - comment id 711540
19 มิถุนายน 2550 00:57 น. - comment id 711604
...........คนเรา..เลือกเกิดไม่ได้......... ...แต่..คนเรา....เลือกที่จะทำความดีได้.... ...บางช่วงแห่งชีวิต...อาจจะก้าวพลาด...ด้วยความประมาท...รู้ไม่เท่าทัน.... ..หากรู้ตัว...หันกลับมาใหม่..บนทางเดินสายใหม่...ที่เราสร้างขึ้น..ด้วยตัวเราเอง...ด้วยความมุ่งมั่น..และอดทน...ชนะใจตนเองได้...เหมือนหนึ่งชนะใจคนทั้งโลก.... ....ที่สำคัญ...สังคมรอบข้าง..ต้องให้โอกาส..อย่ารังเกียจ..คนที่เป็นโรคเอดส์...ขอจงให้ความรัก..ความห่วงใย...ความเอื้ออาทร...แก่เขาให้มาก..ให้เขาสามารถ..ดำรงชีวิตอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข...ในฐานะที่เป็น...เพื่อนมนุษย์..เช่นเดียวกันกับเรา...... .....ในมุมมองของราชิกา...ทุกคนคือ..เพื่อนมนุษย์..ที่เกิดมาร่วมโลกเดียวกัน....อาจจะแตกต่างกันตามเพศ...เชื้อชาติ..ภาษา..ศาสนา..และวัฒนธรรม..... ...แต่มีสิ่งหนึ่ง..ที่เราเท่าเทียมกัน..คือ..คุณค่าของความเป็นคน....... ...ขอเป็น...หนึ่งกำลังใจ..ให้กับผู้ป่วยโรคเอดส์...ทุกท่านค่ะ.... ..น้องเฌอมาลย์....พี่สาวคิดถึงนะคะ....ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาว่าง...งานเยอะเหมือนเดิมค่ะ...
19 มิถุนายน 2550 08:00 น. - comment id 711632
เกิดเป็นคนปนด้วยทุกข์สุขโศกเศร้า บางครั้งเหงาบางครั้งสุขยุคนี้หนอ เพราะเหตุที่ความไม่รู้จักเพียงพอ อนาถหนอขออุทิศจิตคิดช่วย
19 มิถุนายน 2550 08:44 น. - comment id 711640
โรคที่เป็นแล้วไม่หาย ตายอย่างเดียวโรคที่คนไม่อยากเป็น แต่บางคนก็ชอบ เสี่ยงที่จะวิ่งเข้าหามัน
สวัสดีจ้าน้องเฌอ.....
แต่พี่ไม่เป็นนะจ๊ะ อิอิ
19 มิถุนายน 2550 20:18 น. - comment id 712023
หน้าส่วนตัว
สวัสดี ครับ คุณเฌอมาลย์
ขอบอนุญาตนำบทกลอนบางตอนฝากให้เพื่อนหน่อยนะครับ..ขอขอบคุณมาณที่นี้ด้วย...
และขอรบกวนทราบนิดนึง ว่า...
1. ดนตรีประกอบ เนื้อหาทำอย่างไร ครับ นำมาจากไหน?
2. เพลงที่ร้อง ประกอบเนื้อหาทำอย่างไร นำมาจากไหนครับ?
3. เราประพันธ์หรือ เขียนจากที่อื่นไม่ใช่ที่บ้านกลอนไทย เราจะนำเพลงมาประกอบนั้นทำได้หรือ ไม่?
ขอความกรุณา อนุเคราะห์เพื่อเป็นวิทยาทานด้วยนะครับ จักขอบคุณ มาก
คน กทม.ครับ
Mr.Matee Chaw-chuen
20 มิถุนายน 2550 06:00 น. - comment id 712127
ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
