...๏รัตติกาลนานหนอที่ท้อแท้ ใช่เพียงแค่ค่ำคืนที่หม่นหมอง แต่คือที่ชีวิตผิดใจปอง ซึ่งเป็นที่ครรลองผิดดำเนิน... ...๏ใต้พรายพรมลมหนาวช่างเปล่าเปลี่ยว จากดายเดียวความหวังช่างห่างเหิน เจ้าดวงใจไร้สุขทุกข์เหลือเกิน ยากเผชิญความจริงแม้สิ่งใด... ...๏โอ้ความเหงาเพียงเราเท่าที่เห็น สิ่งที่เป็นสับสนใครทนได้ โอ้หนาวเหน็บเจ็บซึ้งถึงขั้วใจ คงต้องทนต่อไปอีกไกลนาน...
เวทยา 29 มิ.ย. 2550 07:50 น. - ID 104242 
1117
2
0
29 มิถุนายน 2550 08:38 น. - comment id 717406
รัตติกาลนานนักยามรักล่ม สำนึกบ่มความท้อทรมานหลาย อารมณ์ร้าวหนาวเหน็บเจ็บปางตาย อาลัยสายสวาทที่คลาดคลา
29 มิถุนายน 2550 10:43 น. - comment id 717454
หน้าส่วนตัว
//....ยามค่ำคืน
เปลี่ยวเหงา
เศร้าหนาวเหน็บ...//
...หัวใจเจ็บ ร้าวรวด ปวดอกเอ๋ย...
...สายลมพัด ความรัก . . . .ลอยผ่านเลย...
...ความเมินเฉย . . มาแทรก เราแยกกัน . . .
//... ความรัก
ความจริงใจ
มีมอบให้...//
....เปลี่ยนแปรไป ...ใจเธอ . . . .ไร้ใจฉัน
... มีลมหายใจ ...อยู่ไปทำไมกัน. . . . . .
... เมื่อความฝันฉันนั้นมันไร้ เ ธ อ "
29 มิถุนายน 2550 20:49 น. - comment id 717710
ค่ำคืนนี้ ขอพรอธิฐานให้เวทยานอนหลับฝันดีด้วยห่วงใย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด