จงก้าวไป

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

จงก้าวเถิดตามใจที่ใฝ่หวัง 
หากว่ายังฝันใฝ่ในคุณค่า 
รอโอกาสจากใครจะให้มา 
ต้องไขว่คว้าด้วยตนบนเส้นทาง 
ไม่ว่าสุขทุกข์มีในชีวิต 
ประคองจิตเราไว้ให้สว่าง 
อีกทั้งกายเรานี้ที่บอบบาง 
ทุกก้าวย่างจะต้องประคองเป็น 
ชีวิตเป็นของเราเฝ้ากำหนด 
บริบทความจริงสิ่งที่เห็น 
อีกตรวจสอบกรอบควรถ้วนประเด็น 
มิยากเข็ญเกินปองลองก้าวดู 
เกิดมาเพื่อต่อสู้และอยู่ยั้ง 
ไยจะยังรอฝันหันมาสู่ 
พยายามพากเพียรต่างเรียนรู้ 
จะหดหู่ทำไมใครจะมอง 
โลกภายนอกกว้างไกลอยากไปรู้ 
ต้องก้าวสู่เส้นทางต่างสอดส่อง 
โลกภายในใฝ่จิตคิดประคอง 
โลกทั้งสองรวมลงตรงกลางใจ 
จิตมุ่งมั่นฝันใฝ่ในโลกหล้า 
จงหาญกล้าเผชิญประเมินใฝ่ 
จนรู้เห็นเป็นจริงสิ่งเป็นไป 
กลัวอะไรชีวิตลิขิตเอง 
โบราณฝากอยากได้ให้ใฝ่หา 
วันเวลาไม่หยุดรุดรีบเร่ง 
ช้าเดี๋ยวอาจพลาดนะถ้ากลัวเกรง 
มิคิดเบ่งอวดใครบอกใจตน 
เราไม่บอกตอกย้ำจิตกำหนด 
ใครจะทดเวลาช้าอีกหน 
น้ำขึ้นให้รีบตัก ฝากกมล 
จะได้ยลสิ่งหวังดังใจปอง 
................................ 
บ้านวรรณกรรมคนตัวเลก 
๓๐ กันยายน ๒๕๕๐