ขอบคุณ...dokkoon คะน้า ดอกดวงดอกไม้ที่ร่วงหล่น เกลื่อนกร่นกระจายทั้งหลายนั่น ดอกอื่นหมื่นแสนไม่สำคัญ หนึ่งในดอกนั้นคือ dokkoon น้ำใจไมตรีที่ให้กัน แบ่งปันเผื่อแผ่มิสิ้นสูญ ถึงห่างหายไปใจอาดูร ถึงความเกื้อกูลของข้อความ ขอบคุณในความห่วงใย เมื่อห่างหายไปยังไต่ถาม คอยให้กำลังใจในทุกยาม และคอยติดตามไม่ห่างไป ขอบคุณ คะน้า dokkoon แม้ดอกคูณจะเหลืองสด งามงดในหน้าแล้งทุกแห่งไซร้ ยังต้องการแสงแดดและพงไพร จึงขับให้สีเหลืองใสตัดกับไพรเขียวขจี ดอกคูณบานทั้งพงไพร ก็เพราะได้ แดด-น้ำ ฉ่ำพอที่ เหมือนเช่น ดอกคูณ อยู่ที่นี่ ก็เพราะมี มิ่งมิตร สนิทแนบ ซึ้งใจคะน้ามาเสมอ เพราะเธอแบ่งปันให้ไม่คับแคบ ก่อนนี้เขียนกลอนไม่เป็นต้องเร้นแอบ ได้คะน้า เป็นแบบ บอกแนวทาง มาวันนี้จึงพูกพันฉันมิตรสนิท หายไปก็คิดถึงไม่เคยว่าง อยากเห็นเธอมีสุขทุกวันวาง จะติดตามไม่ห่างไม่เคยจางความซึ้งใจ
dokkoon 22 ก.พ. 2545 01:40 น. - ID 11125 
778
2
0
22 กุมภาพันธ์ 2545 03:39 น. - comment id 36788
กลอนเพราะทั้งคู่เลยจ้า....
22 กุมภาพันธ์ 2545 22:37 น. - comment id 36880
เราก็ผลัดกันขอบคุณอยู่นั่นแหล่ะเนอะ ชักเขินซะแล้วสิ
22 กุมภาพันธ์ 2545 23:58 น. - comment id 36902
(๑ ^___^ ๑) ชื่นหัวใจไปด้วยเลยนะเนี่ย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
