อย่ากลัวไปเลยนกน้อย....ฟ้าผืนนี้จะคอยโอบอุ้ม

ไม้หอม

อย่ากลัวการจากลาหรือว่าร้องไห้
ฉันอยู่นี่เป็นกำลังใจอยู่เสมอ
ไม่ว่าเธอจะมีใครเคียงข้างเธอ
หรื่อว่าวันนี้น้ำตาเอ่อหลั่งริน
อย่ากลัวการจากลาเลยเพื่อนรัก
อย่ากลัวการแตกหักหรือสูญสิ้น
อย่ากลัวการเปิดหูเปิดตาการได้ยิน
อย่ากลัวความจริงแม้แทบดายดิ้นสิ้นใจ
ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนเธอ
เสมอเมื่อยามเธอหวั่นไหว
หลั่งน้ำตาให้พอสาแก่ใจ
แล้วเริ่มต้นวันใหม่ด้วยใจที่มี
ฉันรู้ว่ามันอาจยาก
และคงลำบากเมื่อเธอรวดร้าวขนาดนี้
แต่จะมีประโยชน์อะไรหากต้องร้องไห้ไปทั้งปี
ลบลืมไปบ้างในสิ่งไม่ดีก็ทิ้งมัน
เธอยังมีคนที่รักเฝ้ารออยู่
ยังมีผู้คนที่ต้องช่วยคอยเติมฝัน
คนอื่นอีกมากมายที่พบเจอความเลวร้ายในคืนวัน
แม้ว่าเขาจะไหวหวั่นแต่คนเหล่านั้นก็ยังหยัดยืน
แล้วเธอละจะยอมแพ้
ชีวิตยังมีทางแก้แค่ลืมตาตื่น
คิดเสียว่ามันแค่ฝันร้ายชั่วข้ามคืน
ยิ้มเถอะนะแม้จะฝืนความข้างใน
โลกกว้างยังรอเธอให้ก้าวต่อ
อย่าเพิ่งแท้หรือท้อจนหวั่นไหว
หลั่งน้ำตามาบ้างช่างปะไร
เพื่อล้างคราบรอยอาลัยที่เคยมี
ฉันยังอยู่ตรงนี้นะนกน้อย
แม้ผืนฟ้าจะค่อยแปรเปลี่ยนสี
จะโอบอุ้มคุ้มครองทุกนาที
ให้นกน้อยได้มีซึ้งแรงใจ
ปีกเจ้าอาจบอบช้ำกรำงานหนัก
ตัวเจ้าอาจไม่มีหลักให้อาศัย
ขาเจ้าอาจจะล้าเกินยึดสิ่งใด
ตาเจ้าอาจบอดไบ้ในบางที
แต่ไม่เป็นไรนะนกน้อย
ฟ้าจะคอยโอบอุ้มไปทุกที่
ทั่วทุกพื้นแผ่นฟ้าปฐพี
เจ้าจะมีเราอยู่คอยคู่เคียง