ตอนเป็นเด็กแม่เราพาเข้าวัด เรื่องถนัดของเราเอาไว้โม้ คอยหลวงตาฉันเสร็จแล้วคุยโว วันนี้หนูใส่แหวนโก้มาอวดท่าน แหวนของหนูนั้นทำจากดอกหญ้า เอาหัวไก่นั้นมาทำเกลียวหวาน แล้วถักทอเส้นหญ้าประสานกัน เป็นแหวนสวยของฉันยามเยาว์วัย เก็บมะเขือมาร้อยเป็นสร้อยคอ เอาเส้นหวายของพ่อแทนเส้นด้าย เอาพริกแดงมาร้อยเป็นกำไล ใส่อวดใครต่อใครว่าเราสวย เพราะครอบครัวเรานั้นแสนยากจน มีพี่น้องหลายคนต้องขนขวาย พ่อแม่ทำงานหนักตั้งมากมาย เพื่อให้ลูกนั้นสบายหัวเราะกัน ก่อนทำงานพ่อทำสวนพรวนดิน ปลูกพืชผักไว้กินเป็นอาหาร มะเขือเทศ ถั่วฝักยาวเอาใส่จาน วางหน้าบ้านชาวบ้านผ่านวานเอาไป มะนาวแป้น มะละกอ พ่อก็ปลูก สอนลูกลูกให้ขยันหมั่นเพียรไว้ หากสักวันทำงานเหนื่อยเมื่อยล้าใจ ให้ลูกกลับมาทำไร่ไว้ค้ำกัน พ่อสะสมทุกอย่างวางให้ลูก พ่อคอยปลูกที่จิตและถักฝัน ปลูกที่ใจปลูกที่ดินไว้พรวนกัน ลูกทุกคนถึงฝั่งฝันก่อนพ่อลา ความเข้มแข็งในตัวพ่อก่อถึงลูก ช่างพันธ์ผูกสายใยไม่เหนื่อยล้า ขอสานต่อฝันพ่อที่รอมา สร้างศาลาธรรมดีไว้ในใจตน สร้างเรือนน้อยคอยไว้ยามแก่เฒ่า ลูกจะกลับบ้านเก่าเราอีกหน บ้านธรรมดีสร้างไว้ให้พ่อยล ขอพ่อเป็นเหมือนสายฝนบนดวงใจ หลับเถิดพ่อหลับตาและพักผ่อน ลูกจะกล่อมให้พ่อนอนตอนฟ้าใหม่ ตื่นขึ้นมาพบบ้านน้อยของกลอยใจ ก่อนรุ่งสางของวันใหม่ให้พ่อมอง 0010>
แก้วประภัสสร 6 พ.ย. 2551 15:15 น. - ID 120223 
1084
15
0
6 พฤศจิกายน 2551 15:27 น. - comment id 910998
เห็นภาพเลยค่ะ รู้สึกวันนี้บ้านกลอน จะมีแต่คนรำลึกความหลังกันนะคะ มีคนว่ากันว่าน้อยคนนักที่จะรำลึกถึงความหลังอย่างเป็นสุขถ้าเราไม่ได้เจอทุกข์ผ่านเข้ามา เวลาท้อๆ โคลอนก็ชอบคิดถึงความหลังที่มีความสุขเหมือนกันค่ะ
6 พฤศจิกายน 2551 15:51 น. - comment id 911013
สวัสดียามบ่ายจ้ะ พี่แบมจ๋า ตอนเป็นเด็กแม่พาหนูไปวัด ตอนโตหนูพาแม่ไปวัด ตอนนี้ไม่มีแม่พาไปแล้ว แงๆๆ แต่พานักเรียนไปวัดค่ะ
6 พฤศจิกายน 2551 16:10 น. - comment id 911019
1คุณ"โคลอน" . เมื่อสักพัก แบมได้คุยกับคนเขียนกลอน ในบ้านเราคนหนึ่งว่า แบมอ่านในเวบ หมอบอกว่าช่วงเข้าหน้าหนาว อากาศเย็นก็จริง แต่ในขณะเดียวกันก็เหมือนกับอากาศจะแห้งไปด้วย จิตใจคนก็จะรู้สึกเป็นตามอากาศประมาณนั้น หมอบอกว่า เข้าหน้าหนาวสถิติของคนทำร้ายตัวเอง เป็นโรคซึมเศร้า จะเยอะทุกปีในหน้าหนาว คุณนักเขียนกลอนคนนั้นตอบแบมว่า "เพราะ หน้าหนาวจะชอบอยู่คนเดียว ทำให้สมองคิดโน่นคิดนี่ไปเรื่อยก็อาจเป็นไปได้" แต่สำหรับพี่น้องบ้านกลอน มีแต่ความอบอุ่น แบมว่า เรามีเกราะป้องกันให้ทุกคนได้ดีค่ะ ขอบคุณมากค่ะคุณโคลอน ลงเรื่องสั้นใหม่ได้แล้วเจ้าค่ะ อยากอ่านค่ะ
6 พฤศจิกายน 2551 16:16 น. - comment id 911022
2"คุณครูกระดาษทราย" สักวันหนึ่งเราคงได้มีโอกาสได้ไป ทำบุญร่วมกันนะคะน้องทราย แค่ได้มาพบ พูดคุยกันแล้ว ก็ถือว่าเราได้ทำบุญร่วมกันมา แต่ชาติปางก่อนแล้วค่ะ น้องทรายเป็นคนดี เป็นแม่พิมพ์ของชาติ คุณพ่อมองเราอยู่ค่ะ คิดถึงค่ะน้องทราย
6 พฤศจิกายน 2551 16:41 น. - comment id 911035
เป็นคนใจบุญตั้งแต่เด็กเลยเนาะ อย่างนี้ผลบุญจะน้อมนำให้พบสุขตลอดไปนะ
6 พฤศจิกายน 2551 17:09 น. - comment id 911053
5
6 พฤศจิกายน 2551 17:42 น. - comment id 911079
สมบัติพ่อก่อรักสมัครสมาน ลูกสืบสานมรดกพกนิสัย มีหลักธรรมร่วมทางคอยสร้างใจ อยู่หนไหนรักของพ่อยังต่อเงา
6 พฤศจิกายน 2551 17:53 น. - comment id 911086
กลอนดีจังเลยคะ มีครบครับเรื่องธรรม แสดงให้เห้ฯคนเขียนเป้ฯคนใจดีและใจบุญด้วยนะคะ
6 พฤศจิกายน 2551 19:35 น. - comment id 911104
.......ช่วยเก็บปิ่นโตให้หลวงพ่อป่าวคะพี่แบม ฉางน้อยเคยน๊าสมัยเด็กๆ หลวงตาคิดว่าเด็กผู้ชาย 555555
6 พฤศจิกายน 2551 20:15 น. - comment id 911117
สร้างบุญใหญ่ล้ำค่าศาลาธรรม สถานบำเพ็ญศีลคนทั้งหลาย เป็นแหล่งสอนธรรมะมากมาย นิมิตหมายคงถึงอรหันต์เอย ...ดีครับ เป็นการสร้างบุญใหญ่ ให้กับตนเองและบุพการี ก็จะทำให้ชีวีมีแต่ความสุขเสมอ ๆ
6 พฤศจิกายน 2551 20:47 น. - comment id 911128
7
6 พฤศจิกายน 2551 21:12 น. - comment id 911132
9
6 พฤศจิกายน 2551 21:19 น. - comment id 911135
8
6 พฤศจิกายน 2551 21:35 น. - comment id 911140
10
6 พฤศจิกายน 2551 21:38 น. - comment id 911141
อยากเล่าให้ฟังบ้าง... ตอนเป็นเด็กฉันเลี้ยงควายที่ปลายทุ่ง ใส่เตี่ยวขาดริ่งรุ่งยุ่งเหลือหลาย เช้าไปเรียนเย็นกลับบ้านไปตามควาย บางร้องไห้ควายหายหาไม่เจอ จึงร้องไห้กลับบ้านบอกแม่พ่อ ให้ไปตามควายต่อข้อเสนอ ไปทั้งคืนดึกดื่นต้องให้เจอ เพราะหากเผลอเสร็จขโมยลักฉวยไป ฉันเลี้ยงควายไม่ไกลวัดถัดจากทุ่ง จึงเลยมุ่งไปดื่มน้ำดับกระหาย ฉันจึงได้เข้าวัดเพราะเลี้ยงควาย ไม่ได้ไปเพราะศรัทธาหาพระธรรม จบปอหกฉันขอแม่ไปอยู่วัด คอยช่วยพระกวาดปัดลานสนาม ทั้งเช็ดถูกุฏิเป็นเงางาม เขาเรียกนามว่า "ขโยม" อารามบอย อยู่วัดได้หลายเดือนเหมือนซึ้งจิต จึงครุ่นคิดอยากบวชใจไม่ท้อถอย ไปบอกแม่อยากบวชเป็นเณรน้อย แม่ก็ปล่อยให้บวชแต่นั้นมา ระหว่างบวชเนิ่นนานผ่านกาลฝน การท่องบ่นคล่องแคล่วแน่วศึกษา ขอบคุณพระขอบคุณเณรทั้งวัดวา เป็นที่พึ่งให้ข้า ณ วันวาน ณ วันนี้ข้าได้กล่าวลาสิกขา คนทั่วไปเรียกข้าว่า ปี่ "หนาน" ใช้ชีวิตในวัดพอประมาณ จึงก่อสารผ่านกวีนี้ให้ฟัง เห็นพูดถึงเรื่องวัดจึงจัดให้ และสุขใจได้พูดถึงซึ่งความหลัง ไปไหว้พระอุ่นใจไม่ใช้ตังค์ แต่หากหวังทำบุญก็หนุนนำ เออนะ.. น่าจะเล่าประวัติผ่านบทกลอนไว้สักเล่ม...
6 พฤศจิกายน 2551 22:02 น. - comment id 911143
15
6 พฤศจิกายน 2551 23:52 น. - comment id 911154
อันปิตุ มาตา พระปฐม เกลือกเกลาแกะ แคะโคลนตม ให้ผ่องยิ่ง เราเบิกตา อ้าอกโอบ อุ่นประวิง กระหวัดอิง ป้องปก...ภยันต์ภัย บ่มสันดาน ฝ่ายดี ปลูกก่อฝัง สุจริต ประดัง ยังบุตรไว้ แลนั่นดี นั่นชั่ว จำใส่ใจ ร่างจากไป ไว้เหลือ คำสอนคง ..............แวะมาบอก ทุกคนที่รักพ่อแม่ ..อย่าลืมท่านกันนะครับ..มีเวลาไปหาท่านบ่อย ๆ ไม่มีเวลา ควรจะโทรหาท่านด้วย..
7 พฤศจิกายน 2551 07:35 น. - comment id 911197
แวะเวียนมาเยี่ยมสิ่งดีดีในยามเช้าครับคุณแบม ขอให้มีความสุขกับการทำงานครับ
7 พฤศจิกายน 2551 11:18 น. - comment id 911255
17
7 พฤศจิกายน 2551 11:25 น. - comment id 911257
18
7 พฤศจิกายน 2551 12:41 น. - comment id 911290
มาเยี่ยมครับ.. วัยเด็กของคุณน่ารัก มีชีวิตชีวาดีจัง นับว่าเป้นโชคดี ที่อยุ่ใกล้ชิดธรรมชาติมาแต่น้อยๆ สบายดีนะครับ...
7 พฤศจิกายน 2551 13:42 น. - comment id 911314
21
7 พฤศจิกายน 2551 14:21 น. - comment id 911324
ไหงอีตอนจะจบมันเศร้าๆยังไงพิกล ว่าแต่เค้าว่ากันว่านะครับ เล่าความหลังเนี่ยมีแต่คนแก่น้า อิอิ ล้อเล่นคร้าบพี่น้อง ^____________^
7 พฤศจิกายน 2551 14:51 น. - comment id 911331
23ตามมาติดๆเหมียนกันละตะ..เอง ขอบคุณคราบบผม
7 พฤศจิกายน 2551 16:45 น. - comment id 911348
7 พฤศจิกายน 2551 18:43 น. - comment id 911372
อิอิ..เว้าความหลัง.. เพิ่นบอกว่าสูงวัยเด้อ..สิบอกให้.. สบายดีไหมค่ะ..งานยุ่งจังแต่คิดถึงมากๆๆ
7 พฤศจิกายน 2551 20:04 น. - comment id 911422
แวะมาชื่นชมผลงานคุณภาพค่ะ อ่านแล้วได้ข้อคิดดีๆเยอะเลยค่ะ
7 พฤศจิกายน 2551 20:32 น. - comment id 911445
25
7 พฤศจิกายน 2551 20:42 น. - comment id 911452
26แม่นอีหลี บ่เอื้อย ข้อยคือคนแก่อีหลีบ่.. อีหยัง บ่ ฮู้ตัวเลยเด้อ..เหอๆๆๆ. หากจะแก่ แก่แต่ตัว หัวใจสาว ยังพริ้งพราว ทั้งร่าง สว่างไสว จ๊าก...
7 พฤศจิกายน 2551 20:49 น. - comment id 911455
27
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
