ค่ำคืนนี้ เป็นราตรี ที่เงียบงัน ดั่งสวรรค์ ของฉัน เคยฝันหา ดาวล้อมเดือน เกลื่อนท้องฟ้า งามจับตา ส่องแสงมา สู่สวนขวัญ ฉันนั่งมอง ฉันจุดไฟ ในโคมน้อย ห้อยกิ่งแก้ว แสงวับแวว วูบวาบ ฉาบหม่นหมอง ด้วยนัยน์ตา ฉันนั้น น้ำเริ่มนอง ทนฝืนร้อง ไห้อยู่ ดูไม่ดี ณ สวนขวัญ ฉันนี้ เคยมีรัก เคยประจักษ์ รักนั้น มั่นสุขี อบอวลกลิ่น ดอกพฤกษา นานามี แก้วจำปี เล็บมือนาง ข้างลั่นทม นับแต่นี้ ต่อไป ไม่มีแล้ว เพราะคลาดแคล้ว ขาดเธอไป ไร้สุขสม แม้จะเจ็บ แสนเจ็บ ร้าวระบม ทุกข์ระทม จำฝืนข่ม ตัดใจลา ปล่อยเธอไป จะจากไกล ใยต้องง้อ ไม่ย่อท้อ เศร้าอิดโรย นั่งโหยหา ธรรมชาติ ในสวนขวัญ บรรเจิดตา สามารถพา ฉันสบาย คล้ายมีมนต์ ฉันจะนั่ง อยู่ต่อไป ในสวนนี้ สถานที่ เคยทำฉัน ฝันสับสน แต่นี้ไป สวนแห่งนี้ เหมือนมีมนต์ บันดาลดล ให้ตัวฉัน พลันเบิกบาน
นกตะวัน 12 เม.ย. 2545 11:31 น. - ID 13743 
797
1
0
13 เมษายน 2545 00:23 น. - comment id 45468
ซาบซึ้งใจมากค่ะ ขอบคุณนะคะที่กรุณาปลอบประโลมใจ..วันนี้ไปหาหมอมาค่ะ..กล้ามเนื้อมือขวาอักเสบ..หมอบอกควรจะหยุดใช้งานสักพัก..นะคะ..แต่ดื้อค่ะ..หมอยังขู่ว่าจะผ่าเลยนะคะหากไม่หาย.ขวัญหยุดเขียนไม่ได้ค่ะ..รักและซึ้งใจที่ยังมีคนเข้าใจนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
