เธอดื่มความขมขื่นกี่หมื่นครั้ง เธอผิดหวังทบทวีกี่พันหน เธอทนเจ็บอย่างนี้แล้วกี่ทน เห็นว่ายวนวุ่นเวียนเขียนแต่กลอน หากเธอเป็นนกน้อยที่คอยรัก มีใจภักดิ์กลับกลอกไว้หลอกหลอน ระเริงหลงพงป่าพนาดอน จนร้าวรอน...จรจรด...แทบหมดใจ เมื่ออกหักรักลาน้ำตาตก หากโผผินบินผกจะตกไหม? เมื่อรักอันยอกแสยงแทงทรวงใน นานเท่าใดจะหายคลายระบม ไยปล่อยให้เจ็บป่วยด้วยรักปลิด รานชีวิตอกไหม้จนไส้ขม กี่คำปลอบ...ไม่อาจปลด.....ให้หมดตรม แล้วจะซม...อยู่อย่างนี้...หรือแก้วตา ลองลุกขึ้นฮึดสู้ดูหน่อยไหม มีหนึ่งใครคอยหวงและห่วงหา มีรอยยิ้มพริ้มรื่นชื่นชีวา ปลอบอุราคนเศร้าให้เหงาจาง
din 17 พ.ย. 2554 16:21 น. - ID 142597 
1941
8
0
17 พฤศจิกายน 2554 16:34 น. - comment id 1215236
ได้ใจๆๆ
17 พฤศจิกายน 2554 16:41 น. - comment id 1215238
ปลอบขวัญคน ร่วมร้าง ทางแห่งรัก วางกับดัก รักเบื่อ ที่เจือขม ให้หลุดลอย ล่องมลาย กับสายลม หว่านคารม ปลอบเธอ ที่เผลอใจ ..............................................
17 พฤศจิกายน 2554 17:55 น. - comment id 1215248
หวานซึ้ง ตรึงใจ ให้คติ วุฒิ ปัญญา น่าเลื่อมใส อ่านแล้ว ซึมซาบ อาบหัวใจ อ่อนไหว ไพเราะ เหมาะสมจริง
17 พฤศจิกายน 2554 18:23 น. - comment id 1215251
แวะมาชื่นชมครับ ไพเราะดี มีความหมาย ชอบวรรคนี้มาก "กี่คำปลอบ ไม่อาจปลด ให้หมดตรม"
17 พฤศจิกายน 2554 19:16 น. - comment id 1215256
แม้เจ็บปวดรวดร้าวถึงหน่าวสั่น ยังดึงดันสู้ทนหนที่หมื่น ยอกแสยงทรวงในแต่ใจชื่น พอหายฟื้นก็ลืมเจ็บไม่เก็บจำ อิอิ เจ็บมั่งไม่เจ็บมั่งก็ทน ๆ ไป
18 พฤศจิกายน 2554 07:35 น. - comment id 1215277
สู้นะสู้อยู่.. แต่ที่เขียนกลอน เพื่อระบายความอัดอั้นตันใจ
18 พฤศจิกายน 2554 08:37 น. - comment id 1215283
เสริมเติมพลังพร้อมความหวังว่า.. ในความสิ้นหวัง ท้อแท้นั้น มันจะมาเยือนแค่ชั่วครั้งชั่วคราว เพราะความเข้มแข็งมันกำลังไหลเข้ามาแทนที่ ดังนั้นเมื่อยังมีจุดปลายแห่งแสงที่ฉายโชนที่หล่อเลี้ยงไม่มีวันดับ และพร้อมที่จะลุกโชติช่วงดั่งดวงประทีปแห่งผืนฟ้า เป็นแสงนำทางให้เราก้าวเดินไปข้างหน้า ด้วย..อันมีสติ แวะมาเยี่ยมจ้า คุณดิน
18 พฤศจิกายน 2554 09:17 น. - comment id 1215291
ฉันทนเจ็บเก็บช้ำมาย้ำจิต ด้วยชีวิตผิดหวังพลาดพลั้งพ่าย คนเคยรักห่างไกลใจเดียวดาย เจ็บเจียนตายรักเก่าที่เฝ้าครองกำลังจะหาคนปลอบอยู่พอดีเลย อิอิ
18 พฤศจิกายน 2554 09:20 น. - comment id 1215292
ชอบ...กี่คำปลอบ ไม่อาจปลด ให้หมดตรม พิมเป็นคนปลอบใจไม่เป็นค่ะ ใช้คำพูด ไม่เป็น ได้แต่รับฟัง ให้เขาระบายความอัดอั้น ตันใจประมาณนั้น น้ำลดหรือยังค่ะพี่ดิน สบายดีนะค่ะ
18 พฤศจิกายน 2554 10:05 น. - comment id 1215299
ดีจร้า...อาคุงพี่ ดิน...
18 พฤศจิกายน 2554 11:13 น. - comment id 1215307
ความเหมือนที่ แตกต่าง ทางชีวิต ใครลิขิต ให้เป็น กันเช่นนี้ เป็นนักกลอน นอนเหงา เศร้าชีวี หรือว่านี่ เป็นคำสาบ ของกาพย์ กลอนฯ ขอชื่นชมผลงานด้วยคนครับ
18 พฤศจิกายน 2554 11:15 น. - comment id 1215308
................ thankyou จ้าคุณแบม ..............
18 พฤศจิกายน 2554 11:16 น. - comment id 1215309
ไม่เศร้าแต่เหงาๆ ปลอบได้ไหมครับมาทักทายครับ
18 พฤศจิกายน 2554 11:22 น. - comment id 1215310
แจ่มมากมาย อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นกับคำว่า..ปลอบ สุขอย่าได้สร่าง
18 พฤศจิกายน 2554 11:32 น. - comment id 1215313
........... เพียงได้ฟังคารมหายตรมจิต นั่งครุ่นคิดครวญใคร่ยังไม่สาย ปล่อยรักเบื่อไหลล่องท่องมลาย ให้เลือนดับลับหายกับสายลม
จะวางกับดักรักเลยหรือคุณดวงจันทร์ ................
18 พฤศจิกายน 2554 12:31 น. - comment id 1215314
......... โห คุณสุนทรวิทย์ ตัวเกือบลอยแน่ะจ้ะ...ไม่ถึงขนาดนั้น ขอบคุณจ้ะ ...................
18 พฤศจิกายน 2554 12:32 น. - comment id 1215315
.............. หวัดดีจ้ะคุณอรุโณทัย ขอบคุณที่ทักทาย ที่บ้านน้ำท่วมหรือเปล่า ................
18 พฤศจิกายน 2554 14:00 น. - comment id 1215323
แซมเปื่อยซะแระ..ไปทำงานไม่ไหวเลยค่ะ วันนี้ไม่ได้ทานไรทั้งวัน.. คิดถึงพี่ดินจัง... แซมค่ะ
18 พฤศจิกายน 2554 15:19 น. - comment id 1215328
............. ยังไม่ลืมความเจ็บที่เหน็บหนาว ทุกเรื่องราวร้าวรอนนอนผวา ดังหนามเหน็บเจ็บช้ำตำอุรา กี่เพ-ลา...ก็ยังเป็น...เหมือนเช่นเดิม
18 พฤศจิกายน 2554 15:23 น. - comment id 1215332
18 พฤศจิกายน 2554 15:25 น. - comment id 1215333
18 พฤศจิกายน 2554 16:19 น. - comment id 1215346
คำปลอบตอบว่าหวาน กลอนน้ำตาลกานท์อักษร ชุ่มชื้นรื่นสุนทร ทุกคำอ้อนป้อนปลอบโยน ปลอบหวานชื่นใจมากคะ
18 พฤศจิกายน 2554 16:47 น. - comment id 1215351
มารับกำลังใจด้วยคนนะคะ ปลอบเก่งจังเลยค่ะ
18 พฤศจิกายน 2554 17:23 น. - comment id 1215354
หวัดดีจ้ะคุณผู้หญิงไร้เงา กลอนไพเราะมากจ้ะ ......................
18 พฤศจิกายน 2554 17:35 น. - comment id 1215355
18 พฤศจิกายน 2554 17:42 น. - comment id 1215356
18 พฤศจิกายน 2554 17:49 น. - comment id 1215357
18 พฤศจิกายน 2554 17:51 น. - comment id 1215358
............ ไม่เศร้าแต่เหงา ก็ยังดีกว่าไม่เหงาแต่เศร้านะคุณไร้...จริงไหม .................
18 พฤศจิกายน 2554 17:53 น. - comment id 1215359
.......... คุณคอนพูทน น้ำท่วมบ้างไหมนี่ ...................
18 พฤศจิกายน 2554 17:57 น. - comment id 1215360
18 พฤศจิกายน 2554 18:01 น. - comment id 1215361
คุณหทัยกาญจน์ เขียนกลอนเพราะทุกประเภทเลยนะนี่ .................
18 พฤศจิกายน 2554 18:02 น. - comment id 1215362
20 พฤศจิกายน 2554 13:22 น. - comment id 1215517
21 พฤศจิกายน 2554 13:45 น. - comment id 1215603
อ่านแล้วมีแรงใจให้สู้ต่อ เลิกรั้งรอเรื่องร้าวแต่คราวหลัง รักทำร้ายหัวใจให้พ่ายพัง พรุ่งนี้ยังหวังได้ไม่สายเกิน
21 พฤศจิกายน 2554 14:30 น. - comment id 1215621
ความขมขื่นไม่อย่ากดื่ม ขอดื่มสิงห์พอ อิอิ
21 พฤศจิกายน 2554 17:08 น. - comment id 1215639
21 พฤศจิกายน 2554 17:37 น. - comment id 1215641
21 พฤศจิกายน 2554 17:42 น. - comment id 1215642
21 พฤศจิกายน 2554 17:45 น. - comment id 1215644
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
