รอ

คนบางบอน

รออ่านกลอน คนไกล อย่างไหวหวั่น
หรือลืมกัน ไปแล้ว ดอกแก้ว เอ๋ย
คนเคยเหงา เข้าใจ ไหนละเลย
มิเอื้อนเอ่ย วลีมา เยียวยาใจ
คนเฝ้ารอ พ้อมา ถามหาข่าว
ไมตรีก้าว ไปข้างหน้า หรือว่าไม่
คนเหงาอยู่ ท่ามกลาง ความห่างไกล
ทอสายใย ศรัทธา มาเว้าวอน
เป็นเพื่อนกัน ยามที่ ชีวีเหงา
สุข ทุกข์ เศร้า ร่วมเรียง เคียงอักษร
แลกเปลี่ยนความ คิดเห็น เป็นบทกลอน
เอื้ออาทร ต่อกัน อย่างมั่นใจ
ถึงที่โน่นไกลมาก จากที่นี่
ก็ยินดี ฟันฝ่า มาเคียงใกล้
ถ้าไมตรี มีเหลือ มีเยื่อใย
คนอยู่ไกล ยินดี ที่จะรอ
นอนกอดความ เหว่ว้า เวลาเหงา
กลอนบทเก่า เป็นเพื่อน ร่วมเรือนหอ
ฝากใจลอย ข้ามฟ้า มาเคล้าคลอ
ตามงอนง้อ ขอไมตรี ที่ผูกพัน
คนที่โน่น คิดอย่างไร ใจไม่รู้
แต่คนอยู่ ที่นี่ มีความฝัน
คนอยู่โน่น คิดอย่างไร ไม่สำคัญ
ไม่คิดบั่น ไมตรีก็ พอใจแล้ว				
comments powered by Disqus
  • พุด

    17 กรกฎาคม 2555 08:42 น. - comment id 1238741

    484088_3517775023039_2392781_n.jpg
    ฝนตกทางโน้นหนาวถึงคนทางนี้
    กระซิบซึ้งถึงคนดีว่าคิดถึง
    จะกี่ปีกี่เดือนยังตราตรึง
    คงคะนึงมิรู้คลายเดียวดายนัก..!
    
    
    16.gif36.gif1.gif
  • สุริยันต์

    17 กรกฎาคม 2555 13:02 น. - comment id 1238801

    เพราะจังเลยครับ
    6.gif6.gif6.gif
  • บุญเพิ่ม

    17 กรกฎาคม 2555 18:59 น. - comment id 1238839

    ไพเราะจัง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน