:::+:::หวัง:::+::: .+*~*+.น้ำค้าง.+*~*+. แค่หลับตาลงช้าๆ อดีตที่ร้าวล้าก็กลับมาเคลื่อนที่ เธอเหยียบย่ำความจริงใจที่ฉันมี ฉันยังจำมันได้ดีกับสิ่งที่ผ่านมา เธอฆ่าเธอทำลาย ความทรงจำทำฉันฝันร้ายจนปวดปร่า เธอทำร้ายหัวใจกัน ด้วยวาจา กรีดลึกเกินกว่าจะกล้าลืมมัน ก่อเกิดเป็นแผลที่ไม่อยากรักษา เพราะยิ่งพยายามยิ่งเจ็บล้ายิ่งสิ้นฝัน หวัง~หวังลึกๆว่าสักวัน ความเจ็บปวดหลายร้อยพันจะทำให้ฉันทรนง dokkoon หลับตาลงอย่างช้าช้า ทำใจให้เย็นชาไม่ลุ่มหลง ใครเคยทำอะไรทำใจปลง อดีตที่ผ่านเป็นเพียงผุ่นผงที่หลุดลอย แม้ใครเคยทำร้าย ใครเคยทำลายความฝันร่วงผลอย ใครเคยทำให้ใจช้ำเป็นจ้ำรอย เป็นบาดแผลแม้ไม่น้อยจะลืมมัน แผลใจฝังไว้มากยากรักษา แม้อาจเคยปวดปร่ามหันต์ ตั้งใจลืมให้ได้ในสักวัน ชีวิตนั้นไม่ใช่ของเขาเป็นของเราเอง
dokkoon 13 มิ.ย. 2545 00:07 น. - ID 16641 
1003
2
0
13 มิถุนายน 2545 00:19 น. - comment id 55527
เก็บใจสวยงามไว้มองโลก การอยโศกลบเลือนให้จางหาย การอยช้ำร่ำลารอยเศร้าจำจนตาย กาผู้ชายไม่เข้าใกล้กลัวจริงจริง..
13 มิถุนายน 2545 00:25 น. - comment id 55531
ต่อกลอนให้ความรู้สึกเข้มแข็งทั้งสองคนเลย อ่านแล้วมีกำลังใจดีจัง
14 มิถุนายน 2545 14:22 น. - comment id 55558
แข็งไว้
15 มิถุนายน 2545 07:51 น. - comment id 55663
ขอบคุณdokkoon มากค่ะ ชอบจังเยย ^____^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
