เห็นครอบครัว ซาเล้ง ข้างถนน พ่อแม่ลูก เวียน-วน กันค้นหา เก็บขยะ ไปขาย ได้เงินมา แค่พอเลี้ยง ชีวา น่าลำเค็ญ คนพิการ ร่างกาย ไร้แขน-ขา คนพิการ สายตา มองไม่เห็น ยังไม่ยอม พ่ายแพ้ แม้ลำเค็ญ ถึงลำบาก ยากเย็น ยังฝ่าฟัน แล้วทำไม ใจฉัน ต้องท้อถอย มีคนอีก ไม่น้อย ด้อยกว่าฉัน คนที่มี ปัญหา สารพัน มีมากมาย ใช่ฉัน เพียงคนเดียว.
society 4 ก.ค. 2545 08:39 น. - ID 17820 
562
2
0
4 กรกฎาคม 2545 08:53 น. - comment id 58750
พิมพ์คำว่า society ลงในช่อง ค้นหาบทกลอน แล้วคลิก search ท่านจะพบกำลังใจ..มากมาย
5 กรกฎาคม 2545 00:10 น. - comment id 58903
ใช่จ๊ะเห็นด้วย...ยังมีคนที่เขามีร่างกายไม่ครบ32อย่างเราอีกที่เขายังไม่ท้อถอยกับชีวิตแล้วเราจะยอมแพ้เหรอ...จริงมั๊ย...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
