พรุ่งนี้ตอนตื่นลืมตา...
ไม่ต้องกลัวเลยว่า...จะต้องหวั่นไหว...
ทั้งนํ้าตา...และความเสียใจ...
ลืมได้เลยว่า...ไม่รู้จักมัน...
พรุ่งนี้กลีบดอกไม้จะบาน...
เพราะฉันผ่านเวลาหมองหม่นมาแล้ว...และยังยิ้มได้...
คงเพราะมีเธอ...คอยปลอบโยนข้างกาย...
วันนี้...ที่หัวใจผลิบานได้...ก็เพราะเธอ...