ด้วยดวงตาซื่อใสช่างไหวหวาม ดูงดงามเพราพริ้มอิ่มเอิบฝัน ระคนเศร้าหม่นรื้นทุกคืนวัน ประกายนั้นสุดงามยามมองมา ใครหนอใครช่างทำเธอช้ำชอก ใครหนอหลอกด้วยเล่ห์เสน่หา สร้างรอยบาปสาปซ้ำไม่นำพา หยาดน้ำตาซึมเปื้อนเป็นเพื่อนใจ บ้านใกล้กันเห็นกันทุกวันหมอง ยามเธอร้องครวญคร่ำทำไฉน เป็นแก้วร้าวแก้วรานสะท้านใจ อยากเข้าไปปลอบขวัญกัลยา ร้องไห้เถิดนวลน้องจงร้องไห้ น้ำตาไหลด้วยฤทธิพิษความปร่า จะชะล้างความหลังฝังอุรา ให้แก้วตาสร่างโศกจากโรคใจ อยากจะเก็บเศษแก้วแล้วมาหลอม เพื่อถนอมแก้วขวัญเป็นอันใหม่ เปล่งประกายพรายพร่างในกลางใจ จะมิให้แก้วร้าวอีกคราวเลย...!!.
พรระวี 25 ต.ค. 2545 13:46 น. - ID 25022 
911
12
0
25 ตุลาคม 2545 15:00 น. - comment id 91058
เอาใจช่วยให้ เธอคนนั้น หายเศร้าด้วยคนละกันค่า
25 ตุลาคม 2545 16:13 น. - comment id 91065
พริ้นกลอนบทนี้ไปต่อที่สนามเต้นแอโรบิค บรรยากาศดีมากเลยติดสนามพัทกอล์ฟและมีร้านอาหารใต้แมกไม้ เต็มไปด้วยดอกไม้ไทยหอมละมุน คืนนี้จะกลับมาลงนะ
25 ตุลาคม 2545 19:45 น. - comment id 91108
แต่งได้เพราะมากเลยค่ะ ขอชมเชยจากใจค่ะ
25 ตุลาคม 2545 19:55 น. - comment id 91113
..ขอปลอบขวัญใครคนนั้นให้คลายเศร้า ขอแบ่งเบาความทุกข์ใจเธอได้ไหม ขอฉันเป็นส่วนหนึ่งในหัวใจ ขอเป็นกำลังใจให้แด่เธอ..
25 ตุลาคม 2545 21:04 น. - comment id 91155
หน้าส่วนตัว
เพราะดีนะเศร้าๆ โศกๆ ว่าแต่ไปแอบมองสาวที่ไหนร้องไห้อะ q{*^_^*}p
25 ตุลาคม 2545 21:21 น. - comment id 91161
ขอขอบพระคุณ 1.ท่านมังกี้ ผู้พิศมัยความเป็นลิงตลอดกาล 2.ท่านสาวบ้านนา ที่หลั่งน้ำใจให้กันเสมอมา 3.ท่านปลายฝัน กัญญาราม มิตรใหม่ผู้มีน้ำใจ 4.ท่านร้อยกรอง ยินดียิ่งครับ 5.ท่าน ไอดาโฮ มิตรชาวต่างประเทศที่แสนดีไม่เคยทอดทิ้งกันตลอดมา
25 ตุลาคม 2545 21:21 น. - comment id 91162
มาร้องไห้เป็นเพื่อนค่ะ เศร้าดีนะ ชอบ
25 ตุลาคม 2545 21:41 น. - comment id 91176
เรื่องอะไรอ่ะพิมพ์ ไปร้องไห้ ยุ่งจริงๆ เอาใจช่วยเธอคนนั้นด้วยนะครับ ติดใจละซิ.... ไปแอบมอง อิๆ
25 ตุลาคม 2545 21:47 น. - comment id 91177
อวยพรให้...นะ บ้านอยู่เรียงเคียงกันหวั่นไหวหวาม อยากช่วยดามหัวใจไยไหม้หมอง อยากเติมเต็มน้ำใจใฝ่หมายปอง เป็นเจ้าของครองคู่อยู่กับเธอ.. เติมรอยหวานในแววตาลารอยเศร้า ประกายพราวราวดาราพาพ้อเพ้อ วูบวับไหวใจสะท้านหลงละเมอ หยาดเพชรเลอล้ำเลิศค่ากว่าสิ่งใด.. หลอมหัวใจไหวหวั่นฝันเริ่มต้น ปลอบกมลคนข้างบ้านอย่ารานไหว ทางสายโศกโลกแสนเศร้าลืมทิ้งไป เดินเคียงไหล่พรระวีที่รักจริง.. จันทร์กะพ้อบานละออรอโปรยหวาน คลี่ดอกบานโปรยคำพรอ้อนออดหญิง วันวิวาห์หวานกว่าหวานในโลกจริง คือทุกสิ่งแสนดีในวันนี้ที่เธอรอ..ขออวยพร..
25 ตุลาคม 2545 21:54 น. - comment id 91185
อิอิ.............พักนี้ พี่ชาย หวานจัง นะคะ อ่านกลอนนี้ของพี่ชาย แล้วกลอน สาวบ้านนา หวานจับใจค่ะ.................อิอิ
25 ตุลาคม 2545 21:59 น. - comment id 91190
อยากร้องไห้จัง...
25 ตุลาคม 2545 22:16 น. - comment id 91199
ขอบคุณครับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งน้องที่หวานหยดหวานย้อยอย่าง บุษราคัม และ เรน
26 ตุลาคม 2545 01:55 น. - comment id 91276
เศษแก้วแตกแล้วคงไม่มีค่า แม้เพียรรักษาไม่อาจต่อติด คมอาจบาดลึกร้ายแรงกว่าพิษ เลือดไหลซิบ-ซิบแม้ไม่ถึงตาย ยังมีแก้วใสวาววับจับใจ อีกตั้งหลายใบให้หาความหมาย ปล่อยแก้วร้าวนี้ให้จมกับทราย เพราะอาจทำร้ายเธอเข้าสักวัน
26 ตุลาคม 2545 13:21 น. - comment id 91330
เป็นการมองต่างมุมของท่านโคลอน ขอบคุณครับ
26 ตุลาคม 2545 16:46 น. - comment id 91363
ชอบจัง
26 ตุลาคม 2545 22:03 น. - comment id 91441
ขอบคุณท่านเชษฐภัทรที่กรุณามาเยี่ยมและให้กำลังใจครับ
27 ตุลาคม 2545 13:32 น. - comment id 91543
จากไปนานท่านวียังนั่งแหววหวาน จากไปนานอ่านกลอนแล้วแว่วความหวัง จากไปนานผ่านช่วงทุกข์สุขคงยัง จากไปนั่งทำใจให้ลืมเธอ แหะ ๆ บอกได้แต่ว่า โดนจาย จังเบ่อเร่อค่ะ กลอนนี้ ~^_^~
27 ตุลาคม 2545 21:59 น. - comment id 91690
ขอบคุณท่านส้มโอครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
