แม้จุดหมาย..หมายจุดไกล..ยังปลายฟ้า
จะฟันฝ่า..ฝ่าฟันไป..ให้ถึงฝัน
แม้จากไกล..ไกลจากเธอ..ชั่วนิรันดร์
ความผูกพัน..พันผูกใจ..ไว้แต่เธอ
   แม้ทางแยก..แยกทางฝัน..ถึงวันพราก
จำลาจาก..จากลากัน..มั่นเสมอ
จะมั่งคง..คงมั่นไว้..แม้ไม่เจอ
คงรักเธอ..เธอรักใคร..ใจยอมทน
     หวังวันหนึ่ง..หนึ่งวันหน้า..สร้างฟ้าสวย
ร่วมกันช่วย..ช่วยกันร่าง..สร้างสายฝน
หวังฟูฟื้น..ฟื้นฟูชาติ..ผงาดตน
ฝันแยกคน..คนแยกกัน..ตามฝันไป
    ต้องลาแล้ว..แล้วลาจาก..ฝากเพียงหวัง
เป็นกำลัง..หวังเธอสู้..สู่จุดหมาย
ฝันของเธอ..เธอกับฉัน..บุกบั่นไป
เพียงรู้ไว้..ในวันนี้..เคยมีเรา				
				
			30 พฤศจิกายน 2545 18:17 น. - comment id 98662
พิมพ์ผูกพันและเข้าใจผิดค่ะ

30 พฤศจิกายน 2545 20:46 น. - comment id 98684
ไม่แก้ล่ะครับ? รู้ไว้ในวันนี้เคยมีเรา....ชอบครับ กลอนพี่

30 พฤศจิกายน 2545 21:50 น. - comment id 98701
  ไพเราะ..จริงๆ..นะค่ะ...
   จาติดตาม..อ่าน..บทกลอน..ที่อ่อนหวาน..
      ชอบจัง...
							
							
1 ธันวาคม 2545 21:56 น. - comment id 98865
มีฝันอันสวยงามจริงๆ ค่ะ ~^_^~
