แม้ใบไม้ยังอ่อนไหวยามลมพัดผ่านมา แม้ดารายังลาลับจากท้องฟ้าเมื่อฟ้าสาง เมื่อเวลาเลยผ่านความทรงจำยังมีวันเลือนลาง แล้วหนทางที่ฉันเลือกเดินจะเป็นอย่างไร บนหนทางที่ทอดยาวไกลไปข้างหน้า ไม่รู้ว่าต้องเจอะเจอสิ่งต่าง ๆ มากมายแค่ไหน อนาคตเป็นสิ่งที่ไม่สามารถรู้ล่วงหน้าได้ หนทางที่ทอดยาวไกลมันยังมีอะไร ๆ ให้ค้นหา อย่าอ่อนล้าถ้าเจอกับปัญหามากมาย ต้องลุกขึ้นสู้ด้วยพลังใจที่แกร่งกล้า ชีวิตนี้ต้องก้าวต่อไปเพราะยังมีสองมือและสองขา จงเดินไปข้างหน้าอย่างสง่างามบนหนทางที่เลือกเดิน/font>
5 มกราคม 2546 15:30 น. - comment id 103353
อืม.... นามปากกา เหมือนดอกไม้ประจำคณะ กะสีประจำคณะผมเลยครับ อืม... ชื่อดี กลอนก็ไพเราะครับ

6 มกราคม 2546 15:35 น. - comment id 103526
หากดวงตะวันจะลับลาฉัน
หากดวงจันทร์จะทิ้งฉันไป
เรื่องที่จะให้ฉันเปลี่ยนใจ
ไม่มีแน่นอน
เพียงคำแพง ยังไม่ลืมอ้ายคำพูน
เพียงการ์ตูน ยังไม่ลืมแผงหนังสือ
เพียงว่ามือ ยังไม่ลืมที่จะคว้า
เพียงว่าเวลา ยังไม่ลืมจะผ่าน
เพียงว่าวันวาน ยังไม่ลืมที่เลือนหาย
เพียงว่าหัวใจ ยังไม่ลืมที่จะจำ
เพียงแค่นั้น เท่านั้นที่ต้องการ
