รอกำลังใจ


...ในคืนวันอันเปล่าเปลี่ยว
ฉันต้องเดินคนเดียวอยู่เสมอ
เหลียวซ้ายแลขวาไม่เห็นใคร..แม้เธอ
จะต้องเพ้อ เก้ออีกสักเท่าไร
อย่าปล่อยให้ฉันต้องเคว้งคว้าง
อ้างว้างโดดเดี่ยวอย่างนี้
อยากได้มิตรภาพและไออุ่นจากคนดี
ให้ฉันคนนี้ได้ไหมเธอ..
ฉันจะได้มีความรู้สึกว่า
มีเธอร่วมฟันฝ่าทุกแห่งหน
อย่างน้อยมีสักหนึ่งในร้อยคน
ยอมดั้นดันเดินไปกับฉันพร้อม ๆ กัน

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

ณัฐ 24 ม.ค. 2546 01:30 น. - ID 28591

857

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/28591 ที่มา: แต่งเอง10 เมษา 37 ..10.20 น. , ณัฐ

comments powered by Disqus

rain..

24 มกราคม 2546 07:49 น. - comment id 106223

เปนกำลังใจให้...นะค่ะ..
     บางครั้ง..การได้อยู่คนเดียว..เงียบๆ..
     ก้อเปนสิ่งดี... ทำให้มีเวลา..ทบทวน..
     สิ่งที่ผ่าน..
     บางอย่างที่ต้องแก้ไข..
     บางอย่าง..ที่ต้องเพิ่ม..
        คนเดียว..โดยลำพัง...
     ...