***ศรยังคง ปักตรึงไว้ กลางใจฉัน
เหมือนดั่งฝัน อกยังอุ่น กรุ่นไม่หาย
ดึงสุดแรง ศรปักแน่น ไม่คลอนคลาย
ผลสุดท้าย ศรรักหัก ปักคาทรวง....
...วะวาบหวิว วิญญาไหว ให้ระทึก
จิตสำนึก เตลิดไป ในแดนสรวง
ในม่านแห่ง ความฝัน จริงหรือลวง
กำหนดดวง ใครลิขิต ชีวิตเกณฑ์.....ฯ
5 มีนาคม 2546 10:05 น. - comment id 112270
ดึงแรง ระวังเลือดออกไม่หยุดนะคะคนดี

5 มีนาคม 2546 16:02 น. - comment id 112325
พี่โอม..
เรนคิดถึง..นะค่ะ...
มัย.?.. พี่ๆเค้า..ม่ายมา..
..เรนเหงาจัง...
..วันแรก.. ที่เรนว๊างงง..ว่าง...
... เฮ้อ..!!
วันพัก... ที่น่าเบื่อ... จริงๆนะค่ะ...
เส้น..ที่ขนาน..
เรน..กับพี่ๆ...
พี่เค้ามาดึก.. เรนหลับ..
เรนตื่นมาเล่น...พี่ๆเค้าหลับ..
โห้ยยย..!!!...
..เรนดีใจ... ที่พบพี่โอม....

5 มีนาคม 2546 19:11 น. - comment id 112371
คือความจริง..ของชีวิต..ลิขิตให้ ย่อมเป็นไป..ด้วยบุพเพ...ที่เสกสรรค์ อันความเจ็บ..นั้นไซร้..ไม่กี่วัน กลับเปลี่ยนพลัน..เป็นความหวาน..ซ่านซึ้งใจ..ฯ คิดถึงพี่โอม...เช่นกันค่ะ..

5 มีนาคม 2546 21:27 น. - comment id 112392
ศรบางศรซ่อนอาบด้วยยาพิษ ปักฝังแน่นกลางดวงจิตยากรักษา แม้ดึงศรที่ปักร้าวอุรา ก็มิอาจช่วยชีวาให้รอดตาย ทางจะรอดมอดม้วยจากศรรัก คือต้องหักห้ามใจก่อนจะสาย จะเลือกเจ็บหรือชีวาต้องวางวาย ต้องเผือใจเลือกรับสักทางหนึ่ง

6 มีนาคม 2546 08:34 น. - comment id 112468
^J^ .....................
+++weenie...ขอบคุณครับที่เป็นห่วง ผมจะพยายามเป็นคนดีครับ
+++เรนจัง...โห้ยยยย..!!! พี่โอมก็คิดถึงเรนจัง...มาก ๆ
+++ราชิกา...
***อันความเจ็บ หรือความหวาน ที่ซ่านจิต
ถูกลิขิต ด้วยสิ่งใด ไฉนหนอ
จึงกระหน่ำ ซ้ำเติม ไม่เคยพอ
แล้วจะรอ ถึงเมื่อไร ได้สมจินต์...ฯ
+++ไอซ์...
***ขอขอบคุณ ไอดาโฮ่ ที่สอนสั่ง
จะระวัง ศรพิษ ปลิดชีพหมาย
จะหลบหลีก ปัดป้อง ก่อนวางวาย
ประคองกาย เพื่อสร้างฝัน วันเป็นจริง...ฯ
