หน้าส่วนตัว
ยามที่ล้นจมกับเศร้าเหงาเหว่ว้า
สิ้นแรงพากายาฝืนยืนหยัดได้
มีแต่ท้อและถอยให้น้อยใจ
มันสิ้นไร้หมดหวังที่ตั้งมา
คงเพียงร้องร่ำไห้ใจสะอื้น
ยามนิทราสะดุ้งฟื้นตื่นผวา
ภาพเก่าก่อนคอยหลอนหลอกตอกอุรา
หลับไปทั้งน้ำตาอุราตรม
แม้อาหารหวามคาวมันสิ้นรส
คงจำจดรสเดียวคืนขื่นขม
สิ้นสัมผัสกายใจไร้อารมณ์
เหมือนเรือผุรอวันล่มจมทะเล
ใครเคยล้มเคยเป็นเช่นนี้ไหม
ยืนที่ใดให้ชิวิตมันหักเห
ปลอบอย่างไรเมื่อใจได้รวนเร
ยามไขว่เขใจสิ้นล้มจมทุกข์ภัย
จะลืมเรื่องที่เศร้าเราได้ไหม
ลืมภาพในความฝันมันสิ้นได้
ลืมความท้อและถอยในหัวใจ
ทำอย่างไรใจมันเหงาจะสิ้นลง
1275
1
0
6 พฤศจิกายน 2546 06:36 น. - comment id 178991
พยายามจะทำใจให้ลืมเธอ ภาพเก่าเก่ามาเสนอเธอรู้ไหม พยายามตัดอกและตัดใจ แต่ก็ไม่ได้สักนิดเดียว ***เป็นความรู้สึกที่ตรงกับผู้หญิงไร้เงาที่สุดในเวลานี้เลยค่ะ***
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
