ขออย่ายอมแพ้

เชษฐภัทร วิสัยจร

ก็ใจเรามิอาจ จะคาดจะหวัง ( ก )
ขอให้ทั้งชีวิต มิผิดมิเผลอ ( ข )
ความสุขทุกข์มีครบ จะพบจะเจอ ( ค )
โง่ปนเซ่อสับสน ทุรนทุราย ( ง )
จากสิ่งพลาดสิ่งผิด ตะขิดตะขวง ( จ )
ฉันต้องพ่วงบาปกรรม ระส่ำระสาย ( ฉ )
ชีวิตเหมือนเป็นแพะ ระแคะระคาย ( ช )
ซวยถูกคนใส่ร้าย มิวายมิเว้น ( ซ )
ฐานะก็ด้อยค่า มิสามิสม ( ฐ )
โดนเขาสาดโคลนตม ริข่มริเข่น ( ด )
แต่ใจฉันยังเสือก ยะเยือกยะเย็น ( ต )
ถึงกลายเป็นคนบ้า จะฝ่าจะฟัน ( ถ )
ท่องคำพระแทนไฟ ไสวสว่าง ( ท )
ธรรมนำทางเพื่อที่ พิถีพิถัน ( ธ )
น้ำตารอยคำนึง รำพึงรำพัน ( น )
บอกให้ฉันพร่ำเพ้อ ทะเยอทะยาน ( บ )
เป็นแรงใจให้ฉัน ต้องฝันต้องใฝ่ ( ป )
ผิดรู้ไว้เพาะบ่ม ผสมผสาน ( ผ )
เฝ้ารอฟ้าหลังฝน ตระกลตระการ ( ฝ )
เพื่อพบพานสิ่งดี กุลีกุจอ ( พ )
ฟ้าครึ้มอยู่ครู่เดียว ประเดี๋ยวประด๋าว ( ฟ )
ภพก็พราวแสงชีวิต ปะติดปะต่อ ( ภ )
มิต้องให้ใครเขา พะเน้าพะนอ ( ม )
ยืนหยัดไม่ย่นย่อ มิท้อมิแท้ ( ย )
รู้สำเหนียกสำนึก สะอึกสะอื้น ( ร )
หลบคนอื่น ค่อนแคะ กระแนะกระแหน ( ล )
แววฟอนไฟแห่งฝัน มิผันมิแปร ( ว )
ศรัทธาแท้แห่งใจ จะใฝ่จะปอง ( ศ )
สมกับที่ได้สู้ ได้รู้ได้รส ( ส )
แห่งกรรมบทที่เจอ เสนอสนอง ( ห )
เอาน้ำตาแบกรับประคับประคอง ( อ )
ฮึกเหิมตรองปัญหา กูท้ากูทาย ( ฮ )