ไม่รู้ทางไม่รู้ที่ไม่มีทิศ
ไม่มีสิทธิ์ไม่มีส่วนไม่หวนหา
ไม่อ่อนไหวไม่อ่อนหวานไม่ด้านมา
ไม่เก่งกล้าไม่เก่งหลง..คนตรงตรง
อยากกวาดคลื่นลมทะเลเห่สลด
ใช่ประชดกดดันใครเสือกไสส่ง
อิ่มฟ้าดินกินต่างทุกข์สุขดำรง
มิได้หลงตนเอง...เกรงอันใด
อารมณ์สาดกราดเกรี้ยวเกี่ยวพันโลกย์
พร่ำโศลกกรรโชกข้ามน้ำฟ้าไศล
ปฏิสนธิวิบากกรรม..มิร่ำไร
กรรมของใครก็ของใคร...ไม่ตอแย
ร้าวลมหนาวกร้าวลมร้อนย้อนซ้ำซาก
เหมือนคนฝากรักซ้ำคำตีแผ่
ซ่อนอารมณ์ขมอาลัยให้ดูแล
ยิ่งอ่อนแอ...แพ้เช่นนี้..ชั่วชีวิต
หวนไห้..อะไรใฝ่ฝัน
ผูกพัน..อะไรใฝ่จิต
อะไร..ละมุนครุ่นคิด
ฉันผิด....คิดตามความจริง
หัวใจใครที่ใฝ่ฝัน
ผูกพันกันแน่...แย่ยิ่ง
นองหน้าน้ำตาจริงจริง
ใช่นิ่ง.....ยิ่งชอกฉะนี้
๑๑๑๑๑๑๑
11 มีนาคม 2547 11:01 น. - comment id 228930
เขียนดีให้คิดเหมือนเดิม แต่ไม่ทราบจะเพิ่มเติมให้ตรงไหน ด้วยถ้อยคำครบทุกอย่างช่างมากกระไร จึงจนใจอ่านแล้ววางทุกอย่างยากจริง ทิกิ_tiki

11 มีนาคม 2547 13:05 น. - comment id 229033
แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบมากๆๆๆๆเลยค่ะ เก่งจัง ชื่นชมในผลงานทุกบทเลยค่ะ

11 มีนาคม 2547 13:42 น. - comment id 229057
หัวใจใครที่ใฝ่ฝัน ผูกพันกันแน่...แย่ยิ่ง นองหน้าน้ำตาจริงจริง ใช่นิ่ง.....ยิ่งชอกฉะนี้ .ใครนะ ที่ใจแข็งกับคุณเหลือเกิน คุณก็เขียน เขียน เขียน เค้าก็นิ่งนิ่ง นิ่ง แล้วคุณก็ช้ำ ชอกจัง เฮ้อ เธอช่วยมาหาคุณ suprapai_@lemononline.com ทีเถอะนะคะ เอาใจช่วย...เพี้ยง....

11 มีนาคม 2547 14:54 น. - comment id 229131
โอ้โห..แต่งดีทุกๆบทเลยค่ะ ipereen ชื่นชมจริงๆ

19 พฤษภาคม 2547 17:41 น. - comment id 270856
เพราะค่ะ

10 กรกฎาคม 2547 03:00 น. - comment id 283152
ขอโทษที่ไม่ได้มาตอบ.... ขอบคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจแวะชม ถือโอกาสนี้กล่าวลาเลยนะครับ..
