ฝนตก ฟ้าร้อง เสียงดัง
เธอคงไม่อยากจะฟังเสียงเหล่านั้น
ในวันที่เธอเงียบเหงากับคืนวัน
จงจำไว้เธอจะยังมีฉันอยู่ข้างกาย
ไม่ว่าพรุ่งนี้จะเจอพายุฝน
ทำให้เธอหมดความอดทนเหนื่อยล้า
หรือเมื่อยามเคว้งคว้างไร้ที่พึ่งพา
ฉันคนนี้จะเป็นที่ปรึกษาให้เธอเอง
จะคอยเป็นกำลังใจเคียงข้างเสมอ
ไม่ว่าเธอจะอยู่ใกล้ไกลแค่ไหน
เชื่อได้เลยความผูกพันระหว่างใจ
จะไม่มีใครตัดมันได้หากเรายังมีกัน
อาจจะเป็นเพียงช่วงเวลาที่สั้นๆ
ที่จะสานสัมพันของเธอฉัน
แต่ความรักความหวังดีที่ผ่านมาในวานวัน
มันกลับกลายเป็นคำว่า เพื่อน ที่เราต่างมีมา
และอาจจะเป็นเพียงคำสั้นๆ
ที่กรองกลั่นออกมาจนล้ำค่า
คำว่า เพื่อน สื่อผ่านได้ทางแววตา
แค่เพียงเธอรับรู้มันด้วย ความจริงใจ เท่านั้นพอ
3 สิงหาคม 2547 17:27 น. - comment id 305100
สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ ชาวไทยโพเอมทุกท่าน ก็นานมากแล้วนะค่ะ ที่ไม่ได้เข้ามาแต่งกลอน สำหรับกลอนบทนี้ก็แต่งเพื่อมอบให้แด่เพื่อนคนนึง ในวันเกิดค่ะ ***ฝากผลงานไว้ด้วยนะค่ะ***

3 สิงหาคม 2547 22:53 น. - comment id 305312
คำว่าเพื่อนมิเลือนหายเหมือนสายฝน ที่ตกหล่นแล้วจบมิพบเห็น แต่หากเป็นเพื่อนกันทุกเช้าเย็น คำว่าเพื่อนยังมีเน้นให้เห็นเอย *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*

4 สิงหาคม 2547 10:02 น. - comment id 305532
มาอ่านเป็นกำลังใจให้นะครับ แต่งได้ดีครับ

4 สิงหาคม 2547 16:33 น. - comment id 305815
กลอนเพราะจังนะคะ

5 สิงหาคม 2547 19:52 น. - comment id 306787
น่ารักนะจ๊ะสาวน้อย มาเป็นกำลังใจให้
