มองขึ้นไปในท้องฟ้า ข้าเจ้าเอ๋ย ไมม่มีเลย ธฮอยู่ไหน ไกลสุดหล้า อย่าทำตัวยุ่งเหยิงให้นานมา ให้เวลาผ่านไปโดย...ต้องป่วยการ ฟ้าสว่างค่อยๆอาทิตย์ขึ้น นอนแล้วตื่นขึ้นมาก็นึกสงสาร ตัวเราเอง หาต้องป่วยอีหนาน คนที่รักษาการนี้ได้คือตัวเธอ คำพูดที่เคยเป็นดั่งยาหอม ก็กลายเป็นพิษไข้ให้ตอนเผลอ ยามเธอพูดยิ่งเจ็บ เหน็บใจให้ละเมอ ไม่ได้เจอบ่อยๆเพราะคนเขาห้าม เธอก็รู้ว่าใครห้ามปรามหนักหนา เขาไม่รู้ว่าการทำงานไม่ได้เช่นเป็นแบกหาม ไม่รู้ไรก็ถามได้ตามความ สิ.........เธอหยามแบบเขาพูดทำไมกัน ฉันเคยทำไรให้เธอเจ็บช้ำ ทุกทุกคำเอ่ยไป ให้สุขสันต์ ทำไปทุกอย่าง..............เพื่อใคร ในเมื่อเธอไม่องการ ให้นานนานไปแล้วเธอกลับคำ ต่อหน้า คนคนหนึ่งซึ่งว่าเธอ เธอกลับนำเขามาเป็นเกลอให้ขบขำ เธอตกหลุมอำพรางของเขาแล้วให้จดจำ วันหนึ่งย้ำ.....ว่า ฉันไม่...........อยากให้เธตรม ท้องฟ้า........วันนี้กระจ่าง ไม่มีเมฆวางขวางกลางเขา แห่งภูผา หน้าสลอนกันตามมา กระจ่าง...จ้า.จับใจ ให้เธอจำ สุดจะเอ่ยต่อไปให้ฟังอีก ฉันยอมหลีกทางได้ไม่ถลัม เธออย่าลืม.มองขึ้นท้องฟ้า และ จดจำ คนอย่างฉัน ..................จะมีเธอ.จนวันตาย ท้องฟ้าเป็นพยาน คำพูดทำคำที่เอื้อนเอ่ยหาย ทุกทุกคำพูดหากมลาย ยังไม่สายหากฟ้าลงโทษ ปด กันเอง
ทรายกะทะเล 24 ก.ย. 2547 06:20 น. - ID 62024 
978
1
0
24 กันยายน 2547 06:54 น. - comment id 337191
หน้าส่วนตัว
สวัดีครับ.............
ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
