สุดท้ายของวันคือตะวันลับขอบฟ้า ความมืดคีบคลานมาแทนฟ้าที่สดใส และแล้วจันทราและดาราระยิบไหว สุดท้ายค่ำคืนลาแทนฟ้าด้วยตะวัน สุดท้ายของความรุ่งเรือง หมดความเฟื่องเรื่องไฝ่ฝัน แทนที่ด้วยเศร้าโศกศัลย์ มองคืนวันรัดทดใจ แต่ไม่ใช่จะหมดสิ้น ชีวิตขาดวิ่นแล้วไปไม่ไหว ต่อสู้ต้องอยู่ได้ต่อไป ยอมแพ้ทำไม .. ขอให้ใจสู้กับมัน สุดท้ายของการสูญหมดสิ้น หลังจากรินน้ำตาหวั่น ถ้าสู้อยู่ก็จะก็ถึงซึ่งสักวัน ที่ฟันฝ่าพ้นวิกฤติกัน ตะวันลับแล้วก็กลับมาใหม่ แล้วเหตุใดจะเลิกฝัน กลั้นใจแล้วต่อสู้อยู่กับมัน ตั้งมั่นแล้วจะผ่านมันได้เอง
dokkoon 27 พ.ย. 2544 19:26 น. - ID 6277 
812
2
0
28 พฤศจิกายน 2544 00:59 น. - comment id 21411
พังพินท์... คืออะไรครับดอกคูณ... ไม่รู้ความหมายจริงๆ จ้า เลยอ่านช่วงที่มีคำนี้แล้วงงเลยครับ.... จริงๆ นะ.... เฉลยหน่อยจิ... นะนะนะ
28 พฤศจิกายน 2544 01:05 น. - comment id 21413
ตอบธนรัฐ แก้ไขให้อ่านง่ายแล้ว จ้ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
