..เพียงผืนฟ้าเท่านั้น ที่กั้น..ระหว่างสายตาเราไว้ ไม่ใช่..จะคั่นใจ และความคิดถึงมากมาย..ที่เรามี . ..เพียงลมไหวหวิว..มากกว่า ที่ทำให้หวั่นล้า.. ไกลกันแบบนี้ อย่าร้าวรอนไปเลย..คนดี ความเป็นจริงที่มี..นั้น..ไม่ใช่เลย . ..เพียงความฝัน ที่หวั่นร้าว จึงทำให้เรา.. กลัวความเมิน - เฉย กลัวถูกอีกหัวใจ..ละเลย อาจทำให้ความคุ้นเคย..ถูกบั่นทอน . ..เพียงความเป็นไปที่อ้างว้าง ความห่าง.. อาจทำให้ความรักกร่อน ความเหงา.. เลยแทรกความเศร้า เข้ารุกรอน ใจสองใจที่สุดอาทร..จึงอาจหวั่นวาย . ..เพียงแค่ไม่อาจ..กลับ-ใกล้ แต่นั่นจะเป็นปรารถนาแห่งใจ ที่ไม่จางหาย จำสัมผัสเราได้หรือเปล่า.. จะช่วยลบความเดียวดาย มั่นใจนะที่รัก.. ว่าวินาทีแรกจนสุดท้าย... ..ฉันยังอยู่ใกล้เธอ... ..............................
ผู้ชายคนเดิม 23 พ.ย. 2547 12:29 น. - ID 66094 
1493
5
0
23 พฤศจิกายน 2547 12:41 น. - comment id 375836
กำลังจะลาจอ พอดีเจอน้องชายคนเดิมคนดีค่ะ งานงามมาก ราวรจนาแทนใจพี่พุดค่ะ ฝากถึงใครบางคน คิดถึงมาก กลับมาได้แล้วค่ะ ร่มรักจะได้มีผู้ชายคนเดิม มาเติมสีสันพลันพร่างค่ะ คิดถึงและจำจดงดงามในทรงจำค่ะ
23 พฤศจิกายน 2547 14:12 น. - comment id 375918
ระยะทางไม่อาจทำให้ใจผมหวั่นไหว ไม่ว่าอะไร..ก็กั้นขวางความรู้สึกผมไม่ได้ รักแต่แรก..รักจนหมดหัวใจ ต่อให้ทางแสนไกล..ผมรักคุณ
23 พฤศจิกายน 2547 14:55 น. - comment id 375928
มั่นใจนะที่รัก.. ว่าวินาทีแรกจนสุดท้าย... ..ฉันยังอยู่ใกล้เธอ... ชอบท่อนนี้มาก ๆ เลยคะ ทำให้เชื่อมั่นความห่างไกล ไม่ได้สำคัญ เท่ากับระยะห่างของความรู้สึก.... แบ่งที่ว่างตรงกลาง ให้เราต่างได้เดินไปตามฝัน ให้ช่องว่างในหัวใจ เป็นดังสายลมพัดระหว่างเรา ทุกสิ่ง เป็นแค่ เพียง เพียง เท่านั้นเอง แต่หัวใจเรา สำคัญ มั่นคง บนทางไกล แวะมาทักทายคะ กลอนยังอบอุ่นเสมอคะ ผู้ชายคนเดิม ^______^
23 พฤศจิกายน 2547 16:07 น. - comment id 375992
เพียงเพื่อผ่านมาเป็นกำลังใจ ในวันที่สดใสจิตใจเป็นนักกลอนนะค่ะ ... ( * . * ) ... กลอนน่ารักดีค่ะ... ( * . * ) ... +.+.+.+... คิดถึงจังเลยคนดี ...+.+.+.+ ^^^ มะปรางหวาน...สาวน้อยร้อยอารมณ์ ^^^
23 พฤศจิกายน 2547 20:18 น. - comment id 376242
หน้าส่วนตัว
ไพเราะ .. มากเลย..นะคะ..
ให้ ความรู้สึก ..อบอุ่นจัง..
ยังจำ..เรน .. ได้เปล่าคะ ..
23 พฤศจิกายน 2547 22:09 น. - comment id 376401
เพียงผืนฟ้าหรือนภาที่กว้างใหญ่ ไม่อาจกั้นสองดวงใจเธอและฉัน เพียงภูเขาที่สูงหนาหน้าผาชั้น ไม่อาจกั้นความคงมั่นฉันแน่ใจ เพียงทะเลและสายหมอกที่หยอกเหย้า ไม่อาจกั้นรักเราให้หวั่นไหว เพียงแสงแดดที่แผดเผ่าร้อนเท่าใด ไม่อาจกั้นสายใยใจมั่นคง เพียงพายุโหมกระหน่ำยังจำติด ไม่เคยคิดแหน่งหน่ายในประสงค์ พร้อมมอบรักพลีใจให้ซื่อตรง ด้วยยืนยงจงรักภักดีกัน *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆเลยค่ะ อ่านแล้วอบอุ่นเสมอ แล้วอย่าลืมทำกับข้าวเผื่อด้วยนะค่ะ ฝีมือคุณผู้หญิงไร้เงาเชื่อมือค่ะ อิอิ*-*
24 พฤศจิกายน 2547 10:35 น. - comment id 376702
ระยะทาง..ที่แสนไกล รักจริงใจ..ในเริ่มต้น จะผูกพัน..กันสองคน จากกมล..จนนิรันดร์ ................................ ................................
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
