แม้เคยอยากเหยียบดาวอยู่เด่นฟ้า ก็จำลาจากแล้วจำแคล้วฝัน เมื่อก้าวแล้วก้าวเล่ากี่ก้าวกัน กี่วารวันซานซมเมื่อล้มลง ขอเลิกรอ..เลิกรา..เลิกคว้าไขว่ ด้วยหมดไฟในฝันจะสรรค์ส่ง จะถอยกลับลับดาวมาสู่ดง แล้วเดินตรงตามถนนของคนดิน จะนับหนึ่งทำใจในหนสอง จะเลิกมองดูดาวแล้วแลหิน จะสั่งปีกความฝันมันหยุดบิน จะจบสิ้นความหวังเคยตั้งใจ จบการต่อเกมไต่บันไดฟ้า หมดน้ำตาหมดวันหมดฝันใฝ่ ความพ่ายแพ้เพื่อเราใช่เขาใคร ทั้งแพ้ใจแพ้คนจนยับเยิน จะไปตามวิถีคนขี้แพ้ จำหลบแลเศษฝันเคยสรรเสริญ คงภูมิใจคนดินที่เคยเดิน ไปเผชิญหมู่ชน..เป็นคนดาว ขอหาสุขบนถนนของคนโศก ขอสร้างโลกดินอุ่นละมุนขาว ขอรักดินถิ่นตนทุกหนคราว ขอหลบร้าวเคยสบมาซบดิน
ณ ภาณุ 29 พ.ย. 2547 18:17 น. - ID 66555 
1690
11
0
29 พฤศจิกายน 2547 19:13 น. - comment id 380624
เขียนแพ้ได้หวานสนิทเลยค่ะ
30 พฤศจิกายน 2547 01:13 น. - comment id 380869
แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ งดงามจัง ชอบนะค่ะ
30 พฤศจิกายน 2547 10:18 น. - comment id 381006
เขียนกลอนได้เรียบรื่นไพเราะ สุดแสนจะเกาะกินหัวใจ๚ะ๛ size>
30 พฤศจิกายน 2547 13:09 น. - comment id 381087
อย่าเรียกว่าการยอมแพ้เลยค่ะ ...การได้เห็นอะไร...ที่เป็นอยู่ และดำรงอยู่.... บนพื้นฐานของความเป็นจริง.... นั่นมิใช่...ชัยชนะอันยิ่งใหญ่หรือคะ จากบทที่ถ่ายทอดมานี้ ....คุณมิใช่ผู้แพ้เลยค่ะ ...................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
30 พฤศจิกายน 2547 14:58 น. - comment id 381150
เป็นกำลังใจให้นะคะอย่ายอมแพ้เพราะทุกวันมันยังเป็นของเราพรุ่งนี้ยังมีนะคะต้องเริ่มใหม่อย่ายอมแพ้นะเอ่อ...
30 พฤศจิกายน 2547 19:10 น. - comment id 381281
ขอบคุณทุก ๆ ความคิดเห็นครับ ขอบคุณ คุณ ทิกิ คุณผู้หญิงไร้เงา ครับ... ขอบคุณคุณโรเบิร์ต ทิงนองนอย-นักวิจารณ์มืออาชีพ สำหรับคำวิจารณ์ดี ๆ ครับ และขอบคุณกำลังใจจากคุณ ลี่ ชวนมาเยือน และคุณดอกไม้ไหว มาก ๆ ครับ และจะเก็บข้อคิดดีๆ ไปใช้ในชีวิตต่อไปครับ ขอบคุณอีกครั้งครับ...
1 ธันวาคม 2547 12:14 น. - comment id 381685
โอ้โห..... ฝีมือพัฒนา....จนคนอ่านอย่างเราอายเลยแหละ...55555 คำ....งี้บาดใจซะเหลือเกิน คารมแบบนี้เค้าเรียกว่า.......มานติดหู......จึงต้องจำชื่อผู้เขียนได้ โอยๆๆๆๆ เขียนดีจางแฮ่ะ แต่ตอนจบ...มานหมดท่าเลนอ่ะนะ เค้าเรียกว่าจบอย่างยับเยิน!!! ชอบๆๆๆ มาเชียร์ค้าบบบบ
1 ธันวาคม 2547 12:31 น. - comment id 381689
ฝีมือไม่ได้พัฒนาหรอกครับบบ... ก็เป็นลม ๆ ลมดีก็แต่งดี ลมไม่ดีก็แต่งไม่ดี (เอ๊ะ...เกี่ยวอะไรกับลม) พอดีวัตถุดิบในการเขียนมันมี ก็เลยขอระบายหน่อยยย..!!!! ขอบคุณสำหรับการเข้ามาเยี่ยมเยือนครับ ปล. อีกครั้งครับ สำหรับการบอกว่า ชอบกลอน วันที่มาหาเธอ ของคุณภีม แฮ๊ะ ๆ ๆ ... ก็ชอบอ่ะ...!!!
2 ธันวาคม 2547 22:04 น. - comment id 382705
กลอนบทนี้เพราะมากเลยค่ะ ใช้คำได้คม บาดใจดี เลือดไหลซิบๆเลย 555 ถึงแม้ว่าจะแพ้สักพันหน เกิดเป็นคนยังไงต้องสู้ต่อ อย่ามัวรอคนมาฉุดให้ลุกสู้ ต้องยืนอยู่ด้วยลำแข้งของตัวเอง
4 ธันวาคม 2547 17:29 น. - comment id 383466
ขอบคุณสำหรับการเข้ามาเยี่ยมเยือนครับ คุณเด็กดอยลำปาง และยินดีที่ได้รู้จักครับ...
6 ธันวาคม 2547 15:09 น. - comment id 383926
ชอบจิง???...อะเป่า เด๋วจะพาไปหา.....เธอ.....คนใหม่ละกัน คนเก่า...........เธอตายแล้ว
9 ธันวาคม 2547 13:48 น. - comment id 385609
เธอคนใหม่ที่ไหนเหรอคับบบ...ที่เดิมรึเปล่า หรือที่ใหม่ ที่ไหนดี...!!!!!
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
