วันนี้เธอแสนเศร้า หัวใจเหงาเปล่าเปลี่ยว อ้างว้างและดายเดียว เหลียวมองไร้ผู้คน ปะหน้าไม่ทายทัก ถึงรู้จักกันนานนม มองผ่านอย่างสายลม เมินหนีไปจากกัน ถึงแม้เธอเศร้าใจ ฉันช่วยได้ถ้าเธอมอง ใส่ใจฉันอย่างเพื่อนผอง หันหน้าเล่าสู่กันฟัง เธอจะไม่อ้างว้าง หลงทางไปที่ไหน มีฉันเป็นเพื่อนใจ ให้กำลังปลอบโยนกัน
KimBerrY 8 มี.ค. 2548 16:45 น. - ID 72361 
1259
3
0
8 มีนาคม 2548 17:10 น. - comment id 435951
ความหวาดกลัว ก็พลันมลายหายไป เพียงอ่านกลอนนี้ ก็ซึ้งใจในมิตรภาพที่ให้กัน อบอุ่นมาก ๆ เลย เป็นกำลังใจให้คนท้อได้ดีจัง เพื่อน 1 คำ สั้น ๆ แต่มากคุณค่าคะ ^__^
8 มีนาคม 2548 18:18 น. - comment id 436006
อีกนิดเดียว เป็นกาพย์ยานี ๑๑ เลยนะ อิอิ เพื่อนมีความมากมาย ไม่จำเป็นว่า จะต้องวัยเดียวกัน มารับกำลังใจด้วยคน
8 มีนาคม 2548 23:21 น. - comment id 436186
เดียวดายกลางสายฝัน มีเธอฉันก็แสนสุข ต่อไปไม่มีทุกข์ เมื่อเธอปลุกคำปลอบใจ *-*น่ารักดีค่ะ*-*
9 มีนาคม 2548 00:43 น. - comment id 436264
คนที่เดินจากไป แม้ไม่ถาม แต่รู้ว่าคิดอะไร คนนั้นคือ เพื่อน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
