หน้าส่วนตัว
เมื่อปฐมยามอนุสนธิ์
เหล่าสุคนธ์ลอยลมสู่เวหา
อโณทัยลอยเลื่อนเคลื่อนตามมา
กลางสุธาวาสลาศเลื่อนลอย
ท่วงละคอยวาตามาสุดสาย
ปลายมรรคาสุดแต่ว่าอย่าท้อถอย
ให้อัสสุชลปนเปื้อนพักตร์ลักจะคอย
ทิ้งยุบลทนเสียงทุมนัสกัดดวงใจ
.................................................
กระป๋องสีชมพู 31 พ.ค. 2548 21:34 น. - ID 76724 
1038
4
0
1 มิถุนายน 2548 07:45 น. - comment id 473563
แวะมาอ่าน...ผ่านมาทักทายครับผม...
1 มิถุนายน 2548 07:48 น. - comment id 473567
ลึกซึ้งจริงเจียว ขอชมจากใจ สวัสดีค่ะ
1 มิถุนายน 2548 14:36 น. - comment id 473747
จะร่วงรินเท่าไร...ก็ไม่ว่า ปล่อยลงมาเถิดหนาไม่อาศัลย์ ทิ้งเอาไว้สักพักคงจางผลัน อย่าให้มันไหลย้อนไปกร่อนใจ
6 มิถุนายน 2548 16:53 น. - comment id 475847
ถึงคุณเพกาซัส
ทำอย่างไรไม่ให้ไหลย้อนกลับ
จะล่วงลับรวยรินถิ่นเวหา
ให้สายลมพัดพาไปกับน้ำตา
ขอแค่ว่าไร้ความเจ็บอยู่ที่ใจ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
