เคยคิดว่า..โลกใบนี้..ดูอ้างว้าง มันเคว้งคว้าง..ว่างเปล่า..และเงียบเหงา มีบทกลอน..เป็นเพียงเพื่อน..เสมือนเงา ทุกย่างก้าว..เดียวดาย..ไม่เหลือใคร โลกใบเก่า..ใบนั้น..เปลี่ยนไปแล้ว ฉันพานแผ้ว..พบเจอ..โลกสดใส โลกใบนั้น..สวยงาม..ยิ่งสิ่งใด สวยสดใส..ด้วยหัวใจ..เธอแต่งเติม จากที่เคย..เหน็บหนาว..ทุกย่างก้าว เพียงสองเท้า..เปลือยเปล่า..คู่เดิม เดิม ไม่อาจอุ่น..หากไร้รัก..เธอมาเติม เข้ามาเพิ่มไอรัก..ให้อกอุ่น..ด้วยใจเธอ ต่อจากนี้..โลกของฉัน..จะไม่เหงา คำว่าเรา..จะคงไว้ในใจ..อยู่เสมอ ผ่านบทกลอน..ร้อยใจ..ฉันและเธอ ดั่งพบเจอ..แสงสว่าง..กลางใจตน
ข้าวปล้อง 31 ม.ค. 2545 22:48 น. - ID 9788 
705
2
0
31 มกราคม 2545 23:33 น. - comment id 33088
แวะมาบอกว่าซื้อแล้ว"ดอกป๊อบปี้" บทนี้ให้เพื่อนคนสำคัญหรอนึกว่า ให้เพื่อนในthaipoemซะอีกแวะมา รับนะนี่
1 กุมภาพันธ์ 2545 00:52 น. - comment id 33108
ก็ให้เพื่อน ๆ ในไทยโพเอ็มนี่หล่ะ (ไหน ๆ ก็มาแล้ว อ่ะ มารับอีกหนแล้วกันนะ อิก ๆ)
1 กุมภาพันธ์ 2545 01:22 น. - comment id 33116
เอิ๊กกก มารับด้วยจ้า
4 กุมภาพันธ์ 2545 02:24 น. - comment id 33673
มารับด้วยโคนนน(แห่ะ พลัดหลงเข้ามา เล่ออกทางไหนอ่า)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
