ลมเผย แรงพลิ้ว ปลิวไหว แกว่งไกว ใบหญ้า ช้าสาย หญ้าแห้ง แจงทอด ยอดคลาย ค่อยผาย ค่อยผ่อน อ่อนแรง กอบแกบ แนบเสียง ลมโชย ยอดหญ้า พร่ำโหย ร่างแห้ง เหนื่อยแล้ว อ่อนล้า เกินแกง ที่แกว่ง ที่กวัด พัดพา ลมจ๋า พัดซา ได้ไหม ข้าต้าน ไม่ไหว แล้วหนา โปรดเถิด ลมช่วย เมตตา อย่าพัด ให้ข้า หลุดไป แต่ลม ก็หา ฟังเสียง พัดเปรี้ยง ยอดหญ้า สั่นไหว ขาดปลิว ลิ่วลอย ปล่อยใบ ล่วงไล้ ราบพื้น ดื่นดิน
นายธนา 19 มี.ค. 2551 21:10 น. - ID 113601 
1360
8
0
19 มีนาคม 2551 22:01 น. - comment id 833143
ลมจ๋า ข้าช้ำ ร่ำถวิล จะสิ้น ใบแล้ว มิแคล้วหาย ช่วยผ่อน ลมเถิด เกิดสบาย อย่าให้ ข้าตาย ด้วยแรงลมภาพสวย กลอนเพราะจังค่ะ
19 มีนาคม 2551 22:14 น. - comment id 833147
เห็นด้วยกับคุณ ผู้หญิงไร้เงา จังคับ
20 มีนาคม 2551 04:54 น. - comment id 833185
ใบหญ้าแห้งแกว่งไกวในหน้าแล้ง โรยล้าแรงแห้งยับพับจนเฉา ดุจสังขารของมนุษย์สุดแบ่งเบา วิ่งตามเงาล้อกรรมที่ทำมา.........
20 มีนาคม 2551 06:24 น. - comment id 833190
ดอกหญ้าวาดไหวใจสลัว สายลมรัวถั่งถาโลมหญ้าแห้ง ยามหน้าร้อนโชยไหวไร้เรี่ยวแรง โอ้หญ้าแห้งอนาถลมกราดโชย มาทักทายยามเช้าค่ะ คุณธนา
20 มีนาคม 2551 08:22 น. - comment id 833215
หน้าหนาว กวาดใบไม้หน้าบ้านไม่หวาดไม่ไหวค่ะ
20 มีนาคม 2551 08:45 น. - comment id 833226
ลมไม่น่าปลิ้วเลยนะ ใบหญ้าหายไปเลย
20 มีนาคม 2551 09:01 น. - comment id 833230
ฉากพระอาทิตย์ตกภูสอยดาว ในหน้าร้อน เมื่อแสงสนธยากระทบหญ้าแห้ง คงจะงามไม่หยอกนะครับ ทุ่งดอกหงอนนาคคงอันตรธานไปแล้ว
20 มีนาคม 2551 10:37 น. - comment id 833238
เป็นการแกว่งไกวที่กล้าหาญมากคะ ไม่ว่าจะเจออะไร แม่เป็นการเคลื่อนไหวครั้งสุดท้าย ก็ต้องทำ---
20 มีนาคม 2551 11:21 น. - comment id 833244
ร่วงลิ่วปลิวตามลม ทับถมใบไม้แห้ง อีกคราหนอหน้าแล้ง ทุกหนแห่ง..ผลัดใบ ไมตรีจิตมิตรอักษร
21 มีนาคม 2551 22:13 น. - comment id 833705
แวะมาเยี่ยมอ่านกลอนงามครับ
แก้วประเสริฐ.
24 มีนาคม 2551 13:06 น. - comment id 834446
I like this one pretty much, Is this your emotional feeling? Take a rest for a while till you are better, please.
4 พฤษภาคม 2551 23:53 น. - comment id 846140
เพราะมากครับ อ่านแล้ว คล้าย ๆ กลายเป็นใบใบหญ้าแห้ง ถูกลมแรง พัดจนสุดทนไว้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
