คนึงเดียว......เปลี่ยวใจ

ทิพย์โนราห์ พันดาว

เสียงนกไพร หวีดแว่ว ริมแนวป่า
หมู่พนา เอนตาม ยามลมไหว
เสียงไก่ขัน รับอรุณ ยังอุ่นใจ
แว่วลมไพร ครวญคลอ รอตะวัน
สุรีย์แสง สาดทา ท้องฟ้าสวย
เย็นระรวย หอมริน กลิ่นไอฝัน 
เพลงชีวิต ที่ผันผ่าน ล้านรำพัน
ยังตื้นตัน คงค้าง ไม่จางเลย
ทุกคราครั้ง ยังขม ระทมนึก
ในยามดึก ตื่นตา ใจชาเฉย
ในยามเช้า สักครา น้ำตาเอย
ไม่มีเลย จะเจื่อนจาง ในบางวัน
ลมหนาวเยือน เตือนจิต ให้คิดถึง
ยังคนึง ถึงทาง ที่ร้างฝัน
จักถามโทษ โกรธใคร ที่ไหนกัน
ฟ้าลงทัณฑ์ ลิขิตไว้ ใจต้องตรม
ในเมื่อฟ้า ลงทัณฑ์ ฉันเพียงนี้
หากชีวี ที่เหลือ เจือความขม
จะไม่หวัง สิ่งใด จากใครชม
ยอมระทม ทุกข์อยู่ เพียงผู้เดียว
ลมกรรโชก วูบไหว ใบมะม่วง
อัญชัญพวง แตกใบ ใหม่สีเขียว
ลมรำเพย  ไผ่ลู่ กรูกราวเกรียว
คนึงเดียว เปลี่ยวใจ ในภวังค์
                                       ทิพย์โนราห์ พันดาว				
comments powered by Disqus
  • ฉางน้อย

    20 พฤศจิกายน 2551 23:08 น. - comment id 916065

    .....อย่าหนาวนานนะคะพี่ทิพย์ 
    
    พรุ่งนี้ก็เช้าแล้วคะ 
    
    รับแสงตะวันอันอบอุ่นนะคะพี่.......
    
    1.gif36.gif1.gif36.gif
  • กิตติกานต์

    23 พฤศจิกายน 2551 09:55 น. - comment id 916892

    วิ่งตามฉางน้อยมาค่ะ....
    ..เหนื่อย..ๆ.....
    ...............................................................
    ธรรมอยู่ได้โดยไม่มีเรา  แต่เราอยู่ไม่ได้หากปราศจากธรรมชาติค่ะ.....
    ....ธรรมชาติคือยารักษาใจ
    ...ที่ช่วยให่ ผ่อนคลาย รู้สึกดี
    ............แวะมาทักทายค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน