แด่..เธอผู้ผ่านเข้ามาในชีวิต และได้เดินจากไป...สุดสายตา

ทิพย์โนราห์ พันดาว

" เอาความฝันไฝ่ของสองเราไว้ที่ปลายฟ้า เดินทางผ่านสายธารเวลาขอให้ศรัธา
อย่าลืมลางเลือน รอแสงสว่างอรุณรุ่งลางมาเยือน ฝากใจไว้ กับแสงดาวเดือนขอ 
ให้มาเยือนเธอในนิทรา "เสียงเพลงเพื่อชีวิตแว่วมาเบา ๆ ในเพลาที่ฉันกำลังเบื่อหน่ายชีวิตอย่างมากมาย...ความทรงจำที่ซ่อนอยู่ในใจตลอดมา กลับมาอีกครั้ง
แน่นอนที่สุด มันเป็นความทรงจำที่ลืมไม่ได้เลยตลอดชีวิต.....ภาพผู้ชายคนหนึ่ง
สูงโปร่ง คิ้วเข้ม ตาคม กลับมาอยู่ในความทรงจำอีกครั้ง...หลังจากที่หายไปนาน
แสนนาน  เขาผู้มากับความฝันของฉัน เขามีมทุกอย่างเหมือนที่ ฉันฝันอยากจะได้
...ฉันเป็นฝ่ายเข้าไปทำความรู้จักกับเขาก่อน และฉันก็ได้ความสัมพันธ์ที่ดีงาม
ตอบกลับมา เราคบกัน ผูกพันกัน จนเราสองคน ต่างคิดว่า ต่างคนต่างเป็นคนที่ใช่ซึ่งกันและกัน...ทั้งๆ ที่เราต่างมีครอบครัวกันอยู่แล้ว ฉัน...จากคนที่เคยท้อแท้
กับชีวิต กับมีพลังชีวิตขึ้นมาอย่างมากมาย  ฉันกลายเป็นคนมองโลกอย่างมีความสุข เพราะมีเขา จากการที่จะเขียนรูปสักหนึ่งรูป ต้องไปนั่งทำอารมณ์นานๆ  แต่..
พอมีเขาหัวใจก็ร่ำร้องอยากจะเขียนรูปตลอดเวลาที่มีเวลาว่าง ไม่มีความรู้สึกใดที่จะงดงามไปกว่าตอนนั้นอีกแล้ว แต่...ความสุขของฉันก็ต้องจากไปอย่างไม่มีวัน
หวลกลับมาใหม่ได้เลย ในชาติภพนี้ เขา..ไม่ติดต่อกับฉันเหมือนเดิม เขาลืมสัญญาของเราที่มีต่อกัน เราสัญญากันไว้ว่า เราจะไม่ทิ้งกัน แม้จะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม เราจะรักกัน มีกันและกันอยู่อย่างนี้ เพื่อรอเวลาแห่งวันนั้นมาถึง.... ณ วันนี้ในเวลาที่ฉันได้ฟังเพลงนี้ ฉันก็จะคิดถึงเขาทุกครั้ง เพราะมันเป็นเพลงของเราสองคน......ฉันไม่รู้ว่า ฉันทำอะไรให้เขาไม่พอใจ หรือฉันอาจจะไม่ดีพอที่จะเป็นคนรู้ใจของเขาก็อาจจะป็นได้...วันนี้ความท้อแท้กลับมาหาฉันอีกครั้ง แต่..ครั้งนี้ดูเหมือนจะยาวนานกว่าที่เคยเป็น และอาจจะตลอดไป ฉัน...มองกระดานเขียน
รูปด้วยสายตาที่ว่างเปล่าและเย็นชา ไร้ความรู้สึก ไม่มีอารมณ์แม้แต่จะหยิบดินสอมาร่างเส้น ตามความรู้สึกที่อยากให้เป็นไม่มีจิตใจที่จะเขียนบทกวีซึ้งซึ้ง 
ดั่งใจอยากจะเขียน ถึงจะฝืนความรู้สึกบ้างในบางครั้ง ก็คงมีแต่บทกวีเศร้าเศร้า
ที่ถ่ายทอดออกมาจากใจที่แสนจะปวดร้าวในทุกค่ำคืน...ในใจดวงนี้ ไม่เคยลืมเขาคนนั้นได้เลย ถึงแม้ว่าจะหลอกตัวเองอยู่ทุกห้วงนาทีว่าลืมได้.....ฉันยังเก็บความรู้สึกดีดี ไว้ในใจเสมอและอยากจะบอกว่าฉันจะคิดถึง และมีเขาตลอดไป
แม้คืนวันจะพ้นผ่านไปนานแสนนาน คิดถึงคือคำเดียวที่มั่นคง.....ตราบนิรันดร์.
                                                     ทิพย์โนราห์  พันดาว				
comments powered by Disqus
  • หญิงเล็ก

    16 กันยายน 2550 14:45 น. - comment id 97610

    คุณจะ เชื่อไหมว่าฉันคนนึงที่เจอปัญหาอย่างตอนนี้อยู่เลย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน