ชมธรรมชาติ

J&J

เพลาเช้าฉันออกเดินเพลินชมสวน (เพ-ลา= เวลา)
เพื่อนชี้ชวนดูฝูงปลาแหวกน้ำใส
มีจอกแหนคลุมผิวน้ำเป็นแพไป(แหน=พืชน้ำ)
ดูน้ำใสแหล่งที่อยู่หมู่ฝูงปลา
เพื่อนเรียกหาให้ไปดูหมู่ฝูงนก
มันตระหนกตกกะใจเมื่อได้เห็น
คนเดินผ่านเฉียดใกล้ไม่เคยเป็น
ไม่เคยเห็นคนใกล้ๆจึงโผบิน
ชายฝั่งน้ำมีนกกรอดจับกอดอก(กอ-ดอก=กอดอกไม้)
สายตากลอกส่ายสอดไปหาอาหาร
พลันสายตาไปประสบพบอาการ
เหยื่อแหวกว่ายในสายธารละหานบึง
มันขยับกระพือปีกอย่างเร็วยิ่ง
พุ่งตรงดิ่งเข้าใส่เหยื่อใต้ละหาน
เจ้าปลาน้อยช้าเกินกว่าหลีกภัยพาน
เป็นอาหารเจ้านกกรอดไม่รอดภัย
ฉันยืนกอดอกดูหมู่เหล่าสัตว์(กอด-อก=อาการกอดอก)
สารพัดเวียนว่ายเป็นอาหาร
เป็นทั้งเหยื่อและผู้ล่าพ้องภัยพาน
เป็นห่วงโซ่อาหารจานจุนเจือ
ฉันกับเพื่อนออกเดินไปเข้าในวัด
เห็นเขาจัดเสมาปักไว้รอบฐาน(เส-มา=ใบเสมา)
พระสถูปเจดีย์แสนโบราณ
เก่าเอาการมีรอยปริมิซ่อมแซม(ปริ=รอยแตก,แยก)
ข้างๆกันมีซากปรักของสถูป(ปะ-หรัก=หัก,พัง)
คล้ายๆกับเมื่อครู่ดูเขมา(ขะ-เหมา=ดำ)
มีเครื่องปรักอยู่สุดยอดเห็นเลาๆ(ปรัก=เครื่องเงิน)
ยาวคล้ายเพลารถที่เห็นเช่นทุกวัน(เพลา=ดุมล้อรถ)
เหนื่อยจึงพักอย่างเขมาข้างเสลา(เข-มา=สบายใจ),(สะ-เหลา=ต้นไม้)
เพื่อนหยิบเอาก้อนเสลามาขีดเขียน(เส-ลา=ก้อนหิน)
พอหายเหนื่อยจึงออกเดินวนเวียน
ดูภาพเขียนในอุโบสถ์ที่งดงาม
ขากลับเพื่อนพุดคุยถึงเสมา(สะ-เหมา=หญ้า)
ว่าวัดเราเริ่มรกร้างคนห่างเหิน
ต้องช่วยกันถากถางใช่ทำเมิน
พร้อมทั้งเพลินชมนกไม้ไปด้วยกัน