กลอนแห่งกาล

ศรีสมภพ

กลอนแห่งกาล
กาพย์กลอนร่อนเต็มฟ้า
กล่อมดาราเวหาหาว
แต้มแต่งแสงสกาว
ระยับพราวระยิบตา
เด่นเดือนเยือนส่องสู่
แมกไม้หมู่มวลพฤกษา
ชโลมไล้ใบกิ่งกล้า
น้ำค้างคาร่าระเริง
ริ้วคลื่นบนผืนน้ำ
เล่นระบำหลงระเหลิง
มัจฉาท่าเทิดเทิง
เล่นเปิดเปิงเริงไล่กัน
มนุษย์.. นิ่งไฉน
นอนหลับไหลใต้หลืบชั้น
เพลียกายวุ่นวายกัน
หลับยังฝันถึงงานเงิน
เกิดแก่จวนแดดับ
กิเลสทับระหกเหิน
กะลาครอบกลับชอบเพลิน
จมทุกข์เกินเพลินกลอนกานท์
กาพย์กลอนร่อนจากฟ้า
โปรยอักษรามาขับขาน
บรรเลงเพลงแห่งกาล
กล่อมคนฝัน ..ลืมวันคืน
				
comments powered by Disqus
  • Boomerang แบบไม่ล๊อคอิน

    4 กุมภาพันธ์ 2554 12:00 น. - comment id 1182947

    29.gif ชอบมากค่ะ 29.gif36.gif ชอบบทประพันธิ์
    36.gif ชอบเป็นคนอย่างที่บทประพันธิ์กล่าว ด้วยแร๊ะ
    
    ......................................16.gif
  • ศรีสมภพ

    18 กุมภาพันธ์ 2554 22:13 น. - comment id 1183405

    ขอบคุณทุกความเห็น
    ร่วมประเด็นเห็นหรือต่าง
    ติเพื่อก่อพอเป็นทาง
    เต็มใจฟัง..อย่างชื่นชม
  • พุด

    17 กุมภาพันธ์ 2554 22:56 น. - comment id 1183538

    16.gif36.gif
    
    ตามอ่านงานด้วยชื่นชมค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน