ชีวิตชาวเรือ

สุนทรวิทย์

ชาวเรือ  สัญจร  ร่อนเร่
		ทะเล  ถือดั่ง  คลังสิน
		เที่ยวจับ  ปูปลา  หากิน
		ชีวิน  เวียนว่าย  สายชล
		
   				นาวา  หวงแหน  แทนบ้าน
		กรำงาน  กร้านกลาง  แดดฝน
		ฝ่าคลื่น  โถมถั่ง  วังวน
		ดักดน  ตรากตรำ  ร่ำไป
	
    		ไร้แหล่ง  บันเทิง  เวิ้งว้าง
		ขาดนาง  สนิท  ชิดใกล้
  ว้าเหว่  โหยหา  ยาใจ
  ห่างไกล  อาลัย  อาวรณ์
		
		    ราตรี  เหม่อมอง  ท้องฟ้า
   ดารา  ต่างหน้า  สมร
			แขนพี่  เคยสอด  กอดนอน
			งามงอน  จำได้  ไหมเอย
		
       	ขึ้นฝั่ง  ครั้งใด  ใจชื่น
		กลับคืน  เคหา  ผ่าเผย
		ปลอบขวัญ  ยอดชู้  คู่เชย
		มิเคย  หย่อนรัก  สักครา
						 
        เดือน,ปี  หมุนเวียน  เปลี่ยนศก
			ปลงตก  อนิจจัง  สังขาร์
			จำเจ  เหน็ดเหนื่อย  เมื่อยล้า
			กายา  ทรหด  อดทน
	
       		น้ำใจ  ชาวเรือ  เกื้อหนุน
		ทำคุณ  ประโยชน์  โภชผล
  บำเรอ  เสบียง  เลี้ยงคน	       
		ส่วนตน  ลำบาก  ยากเย็น				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน