ตะวันรอน อ่อนแรง ลดแสงกล้า หมู่นกกา พากลับ จับทิวสน ว่าวตัวน้อย ลอยชิด ติดลมบน มานั่งยล ชายทุ่ง ข้างคุ้งคลอง แลคันนา เลี้ยวลด จดทิวไผ่ บนแคร่ไม้ ใจปล่อย ให้ลอยล่อง สุริยา หลบเขา เมื่อเรามอง แสงสีทอง แดงสลับ งามจับตา สายลมเย็น พัดไผ่ ให้ไหวพลิ้ว บ้างใบปลิว หมุนลง สู่พงหญ้า เสียงไผ่เอี๊ยด เบียดกอ ดังคลอมา เหมือนดังว่า เพลงครวญ รัญจวนใจ เสียงเพลงขลุ่ย ต้นลม พรมปลายนิ้ว ลอยละลิ่ว กังวาน เสียงหวานใส เตาด้านข้าง ฟางคลุม แล้วสุมไฟ ยุงริ้นไร ไม่หวน มากวนกัน ตะวันลับ ขับดาว ให้พราวเด่น พอสนเอน เห็นเคียว เกี่ยวฟ้านั่น คืนขึ้นค่ำ เช่นนี้ ยังมีจันทร์ แค่ครู่พลัน ลับฟ้า ดาราพราว ทั้งเรไร จิ้งหรีด กรีดเสียงแข่ง เหมือนจะแย่ง บรรเลง บทเพลงหนาว แสงตะเกียง ดับลง คงแสงดาว ค่อยย่างก้าว หาแสง แห่งอรุณ
คนกรุงศรี 28 ก.พ. 2555 22:16 น. - ID 143854 
2170
2
0
29 กุมภาพันธ์ 2555 11:16 น. - comment id 1215668
ไพเราะค่ะ
28 กุมภาพันธ์ 2555 22:42 น. - comment id 1226705
กลอนไพเราะ มองเห็นภาพบรรยากาศอันงดงามมากค่ะ
28 กุมภาพันธ์ 2555 23:27 น. - comment id 1226708
ได้บรรยาดาศมากเลยครับ เหมือนได้กลับไปอยู่บ้าน
29 กุมภาพันธ์ 2555 19:59 น. - comment id 1226786
ยอดเยี่ยมครับ
1 มีนาคม 2555 16:33 น. - comment id 1226846
ยอดเยี่ยมค่ะมองเห็นภาพเลย
2 มีนาคม 2555 14:25 น. - comment id 1226904
เห็นภาพเลย ชอบนะค่ะธรรมชาติยามค่ำคืนแบบนี้ จริง ๆ พอมีเวลา ชอบนั่งดูดาวสวยดี
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
