สายฝน

sodasasa

สายฝน
เวลาร่วงหล่นจากฟากฟ้า
เหมือนกันน้ำตาฉัน ที่มันหล่นลงมา
จากใบหน้าที่หมองเศร้าและเหงาตรม
     สายฝน
เหมือนกับคนที่ใจขื่นขม
ยามเสียใจ ก็ต้องปล่อยน้ำตา มากับความระทม
ให้สายลมพัดไปรวมกับฝน แล้วหล่นลงไปในผืนดิน
     สายฝน
เหตุใดจึงหลั่งไหลไม่จบสิ้น
ยิ่งร้องให้สายฝนก็ยิ่งไหลริน
จนเจิ่งนองทั่วผืนดิน  ดั่งชีวินฉันแทบละลาย
     โปรดเถิดสายฝน
หยุดร่วงหล่นซะทีจะได้มั้ย
หยุดคร่ำครวญ หยุดร้องไห้ หยุดเสียใจ
แล้วให้น้ำตาแห้งหาย เหมือนสายฝนแห้งไปในผืนดิน				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    1 กรกฎาคม 2545 21:31 น. - comment id 58408

    ฝนหล่นจากฟากฟ้าและเหือดหายไปกับเวลาและผืนดิน...หลังฝนตกมักเกิดสายรุ้งงดงาม (o^___^o) คล้ายกับชีวิตคนเราบางช่วงนะคะเนาะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน