วสันต์กราย

พรระวี

ยามวสันต์รื่นรมย์ห่มโลกหล้า
หยาดน้ำฟ้าปลิวโหมชโลมขวัญ
พร่างพรมกลีบบุปผานานาพันธ์
แสงตาวันอ่อนรายประกายราง
ความฉ่ำชุ่มอุ้มโลกให้โชกชื้น
ระริกรื้นคลี่คลายหายหม่นหมาง
ม่านสายหมอกสวยใสไอบางบาง
รุ่มร้อนจางโรยหายตามสายลม
กางเขนน้อยขับขานเพลงหวานซึ้ง
เร่งเร้ารึงเคลียคู่ดูสุขสม
ธรรมชาติบ้านนาน่าชื่นชม
สุดรื่นรมย์ยามวสันต์พลันมาเยือน				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    11 กรกฎาคม 2545 23:28 น. - comment id 60412

    (o^____^o)
  • ทะเลขวัญ

    12 กรกฎาคม 2545 08:25 น. - comment id 60441

    ยอดเยี่ยมพริ้งพรายเหมือนเดิมค่ะ และพรระวีรู้ไหมคุณคือนักกลอนหนึ่งในใจขวัญในเวทีไทยโพเอมนี้..ที่รอจะอ่านงานคุณทุกวันเลยนะคะ
    
    เมื่อคืนนอนซมไม่สบายเพราะไปตากน้ำค้างนับดาวหนาวใจ..ดายเดียวอยู่คนเดียว..
    เพิ่งไปอ่านคอมเม้นท์คุณกับม้าในบทกลอนขวัญ
    หัวเราะเลยค่ะ หายไข้เลยค่ะ
    จะบอกอะไรให้นะ จะปีนมาหาขวัญง่ายนิดเดียวค่ะแค่หัดโหนตัวกับกิ่งจำปีเปราะๆริมระเบียงอย่าให้ตกมาหลังหักก็ได้เจอขวัญแล้ว...
  • ณธีร์

    12 กรกฎาคม 2545 10:04 น. - comment id 60460

    (O^____^O)
  • ม้าก้านกล้วย

    12 กรกฎาคม 2545 11:44 น. - comment id 60469

    เค้าทำหน้ายิ้มใส่จอกันยังไงเนี่ย
    เราทำทีไร แลบลิ้นทุกที
    >
  • พรระวี

    12 กรกฎาคม 2545 21:57 น. - comment id 60567

    หากตกจากกิ่งจำปีแม้หลังหัก คงไม่เป็นไร
    เพราะผมชอบความหอมหวานเย็นชื่นของดอกจำปี

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน