ลืมเหลียวแล

ปีกฟ้า

กลางทุ่งข้าวค่อยผันแปรแลเหลืองเขียว
ลับคมเคียวเตรียมตัดส่งขัดสี
เป็นความหวังหลังคอยรอยยิ้มมี
หักลบหนี้ที่คาค้างล้างผ่อนคลาย
แล้วละเลยไม่เคยแลแต่น้อยนิด
ความหวังปิดเลือนลางเขียวจางหาย
น้ำเหือดแห้งแมลงลงนาคงตาย
เหลือฝันร้ายกรายย่างผ่านทางมา
สิ่งดีดีมีอันใดใคร่จักอยู่
เพียงรับรู้ดูเฉยเคยไขว่หา
ไม่แยแสแค่เศษเสี้ยวจะเยียวยา
ไร้คุณค่ากว่าเกินเมินสนใจ
รอจนวันมันฉิบหายหรือตายจาก
รอจนพรากยากเหหันทำหวั่นไหว
คุณค่าเห็นเป็นปรากฏงดต่อไป
ก่อเก็บไว้ใจเหือดหายเสียดายพลัน...				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน