ฝนสั่งฟ้า

พรระวี

หยาดพิรุณพรูร่วงจากห้วงหาว
พริ้วเพชรพราวสั่งฟ้ามาลัยหอม
ระรวยรินกลิ่นพรมให้ดมดอม
พวงพยอมบ้านป่ามาไกลไกล
รวีรุ่งเรื่อแสงแห่งฟ้าสาง
เคล้าหมอกบางดั่งแก้ววับแววใส
ประกายพรึกแห่งดาววาววิไล
ส่งท้ายในราตรีที่ผ่านมา
ดุเหว่าแว่วขับขานเพลงหวานซึ้ง
ต้อนรับซึ่งวสันต์ด้วยหรรษา
คราโลมหลั่งสั่งซ้ำจะอำลา
จากฟากฟ้าเวียนไปในฤดู				
comments powered by Disqus
  • เอ็ม..ไงล่ะ

    26 สิงหาคม 2545 21:43 น. - comment id 70558

    ภาษาสวย..กลอนซึ้ง.ตรึงดวงจิต
    อ่านแล้วคิดถึงใครก็ไม่รุ้
    หลบหลีกเร้นแอบเฝ้าเคล้าคลออยู่
    กับกานท์คู่เคียงฝันอันยาวไกล
    
    เอ๊ะไงกันวันนี้.....งงแฮะ....กลอนเพราะจังจ้า
  • หลิน

    26 สิงหาคม 2545 22:00 น. - comment id 70565

    มาฟังฝนสั่งฟ้าว่าอย่างไรจ๊ะ
  • วรรณกาญจน์

    26 สิงหาคม 2545 23:00 น. - comment id 70582

    ช่าย...ๆๆ หอยทากมักจาชอบอากาศชื่นๆ คงไม่อยากให้หน้าฝนผ่านไปอะจิ ..!
  • ละอองน้ำ

    26 สิงหาคม 2545 23:55 น. - comment id 70594

    ภาษาสวยจริงๆ   ให้แต่งแบบนี้แต่งไม่เป็นเลยล่ะ  ตีบตันๆ
  • พรระวี

    27 สิงหาคม 2545 04:07 น. - comment id 70609

    1.เอ็ม น้องผู้น่ารัก เขียนกลอนเก่ง นับถือฝีมือมากเลย
    2.หลิน น้องอีกคน ขยันเขียนกลอนมากยึดแนวได้เคร่งครัด นับถือฝีมือจริงๆ
    3.วรรณกาญจ์ มิตรใหม่ ลีลาแหวกตลาดดีมาก
    นับถือฝีมือเช่นกัน
    4.ละอองน้ำ เพื่อนเก่า นี่ไม่ต้องห่วง นับถือฝีมือกันสุดซึ้งอยู่แล้ว
    ขอบคุณทั้ง 4 ท่าน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน